نام پژوهشگر: محمدرضا کاظمی ابدی
محمدرضا کاظمی ابدی علی رجب زاده طهماسبی
برنامه های "تلویزیون واقعیت محور" ، از مهم ترین و موفق ترین گونه های تلویزیونی است که به ویژه در سال های اخیر بخش قابل توجهی از حجم برنامه های تلویزیون های سراسر دنیا را به خود اختصاص داده است، و خود شامل نمونه های متنوعی در درون خود می باشد. در این نوشتار تلاش می شود که سابقه، ریشه ها و ساختار این گونه برنامه ها را با توجه به بستر های اجتماعی که در آن رشد و تکوین یافته اند، بررسی کرده و ضمن اشاره به برخی نمونه های شاخص این نوع برنامه سازی، برادر ارشد به عنوان یکی از مطرح ترین نمونه های این گونه، به طور خاص مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور با بهره گیری از روش اسنادی (کتابخانه ای) و مشاهده ای (بازبینی) و به کار گیری دو روش تحلیلی علّی و توصیفی، پژوهش های صورت گرفته در این زمینه که به تمامی از منابع لاتین بهره گرفته شده، و همچنین با بررسی نمونه های تصویری مطرح که از منابع گوناگون به ویژه اینترنت، فراهم آمده است، نگارنده در این پژوهش به این نتیجه رسیده است که چگونه این گونه ی به ظاهر متأخر تلویزیونی که دوران بالندگی خود را از سال 2000 به این سو طی می کند، به لحاظ ساختاری ریشه در همان سال های اولیه ی شکل گیری رادیو و تلویزیون داشته است، و زمینه های اجتماعی و سیاسی در جوامع، چگونه زمینه ساز فرهنگی پذیرش و رشد این گونه ی تلویزیونی شده است. همچنین ساختار این برنامه ها به ویژه از حیث واقع گرایی و باورپذیری آن ها و نیز عواملی که موجب شده تا در میان نمونه های متنوع برنامه های تلویزیون واقعیت محور، برادر ارشد یکی از موفق ترین آن ها باشد، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته است.