در این پژوهش، بررسی خواص مکانیکی بتن شامل پودر پوزولان چکنه به همراه نانو سیلیس مورد مطالعه آزمایشگاهی قرارگرفته است. مزایای فنی، اقتصادی و زیست محیطی استفاده از پوزولان ها غیر قابل انکار است. نانو سیلیس با اصلاح ریز ساختار بتن و ایجاد تراکم بیشتر و همچنین به خاطر فعالیت پوزولانی بسیار زیادی که دارد، باعث بهبود خواص مکانیکی بتن می شود. نانو سیلیس و پوزولان چکنه (خراسان رضوی) به عنوان یک نوع افزودنی با درصدهای مختلف جایگزین سیمان، به بتن اضافه شده است و مقاومت فشاری و کششی مورد بررسی قرار گرفته است. جهت اندازه گیری مقاومت فشاری از نمونه های مکعبی 10*10*10 سانتیمتری با عمل آوری 7، 21 و 90 روزه و مقاومت کششی از نمونه های استوانه ای 15*30 سانتیمتری با عمل آوری 90 روزه استفاده شده است؛ لذا 20 طرح اختلاط با نسبت آب به سیمان 5/0 می باشد که شامل نمونه شاهد، نمونه های شامل 10، 20 و 30 درصد پوزولان چکنه و 1، 2، 3 و 4 درصد نانو سیلیس و ترکیب پوزولان چکنه و نانو سیلیس است. همچنین 20 طرح اختلاط دیگر نیز با عمل آوری 90 روزه جهت تعیین مقاومت فشاری و مقاومت کششی در نظر گرفته شده است که همان مشخصات 20 طرح اختلاط عمل آوری شده در آب شرب را دارد و تنها محیط عمل آوری آن ها آب دریای عمان می باشد، و در نهایت خواص مکانیکی این نمونه ها با نمونه های 90 روزه در آب شرب مقایسه شده است. استفاده از پوزولان طبیعی چکنه به جای بخشی از سیمان مصرفی، منجر به کاهش مقاومت فشاری و کششی بتن شده است. این پدیده در سنین پایین محسوس تر است. نانو سیلیس باعث افزایش مقاومت فشاری و کششی بتن می شود، این افزایش مقاومت در سن های اولیه محسوس تر است. طبق این پژوهش با 2 درصد نانو سیلیس بالاترین مقاومت فشاری بدست آمده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهند که نانو سیلیس منجر به بهبود خواص مکانیکی بتن های شامل پوزولان چکنه می گردد. با افزایش مقدار نانو سیلیس به بتن شامل پوزولان چکنه به تدریج درصد افزایش مقاومت فشاری کاسته می شود. ترکیب پوزولان چکنه و نانو سیلیس بجای بخشی ازسیمان پرتلند در محیط های سولفاتی مثل آب دریای عمان، عملکرد بهتری نسبت به پوزولان و نانو سیلیس تنها (جایگزین سیمان) و شاهد از خود نشان می دهد.