در حال حاضر صیادان تالاب انزلی برای صید ماهیان استخوانی از تور گوشگیر ثابت استفاده می نمایند. این تحقیق با هدف مقایسه cpue (صید به ازای واحد تلاش)، ترکیب گونه ای، فراوانی طولی و میزان آسیب پذیری ماهیان استخوانی تالاب انزلی با دو روش تور گوشگیر ثابت و تله مخروطی به مدت 5 ماه از آبان تا اسفند 1389 در تالاب انزلی صورت پذیرفت. برای این منظور 10 رشته تور گوشگیر ثابت و 10 دستگاه تله مخروطی مستقر گردید. میزان cpue هر رشته تور گوشگیر ثابت 03/0±17/0 کیلوگرم و هر دستگاه تله مخروطی 07/0±26/0 کیلوگرم در 24 ساعت به دست آمد که اختلاف معنی دار بود (05/0p< ). همچنین میزان آن برای هر 100 متر مربع از تور گوشگیر ثابت و تله مخروطی به ترتیب 28/0±36/1 کیلوگرم و 54/0±14/2 کیلوگرم در 24 ساعت محاسبه گردید که اختلاف معنی دار بود (05/0p< ). در کل تعداد 8 گونه ماهی شامل اردک ماهی، کاراس، کپور معمولی، لای ماهی، سرخ باله، اسبله، فیتوفاگ و آمور صید شدند. بیشترین فراوانی نسبی (درصد) ماهیان صید شده برای تور گوشگیر ثابت، ماهی کاراس با 38 درصد و برای تله مخروطی، اردک ماهی با 65 درصد تعیین گردید. ماهیان صید شده در تله های مخروطی از نظر ترکیب گونه ای با دامنه تغییرات کمتر ولی از نطر فراوانی طولی و وزنی با دامنه تغییرات بیشتری نسبت به تورهای گوشگیر ثابت بودند. میزان صدمات وارده به ماهی صید شده در تله های مخروطی در مقایسه با تورهای گوشگیر ثابت، کمتر و مدت زمان ماندگاری یا زنده بودن ماهی در آن بیشتر بود (01/0p<). نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از تله مخروطی به جای تور گوشگیر ثابت از نظر میزان صید، بازارپسندی و در نتیجه ارزش ریالی برای صیادان تالاب انزلی مقرون به صرفه تر خواهد بود و با بکارگیری این ابزار صید بر میزان درآمد آنان افزوده گردیده و همچنین آسیب کمتری به محیط زیست تالاب وارد می گردد.