در این کار جذب سطحی اکسیژن و گوگرد برروی سطح نیکل (111) با استفاده از روش dft و به وسیله نرم افزارabinit مورد بررسی قرار گرفت. یک سوپرسل با 5 لایه و ? 15 فضای خلأ برای محاسبات به کار رفت. k-point های 1 4 4 و1 6 6 به ترتیب برای بهینه سازی و محاسبات فرکانس مورد استفاده قرار گرفت. شبه پتانسیل های trouiller- martins در این محاسبات مورد استفاده قرار گرفت. طول پیوند ni-o ? 87/1 و طول پیوند ni-s ? 17/2 به-دست آمد که نشان می دهد قدرت پیوند ni-o بیشتر از ni-s است. همچنین مقادیر فرکانس-های ارتعاشی به دست آمده از مدل نوسانگر هماهنگ و پتانسیل مورس نشان می دهد که اثر ناهماهنگی در سیستم جذبی ni-s بیشتر از ni-o است. از محاسبات مربوط به نوارهای انرژی و دانسیته حالت نیز نمودارهای نوار والانس و هدایت و نمودارهای دانسیته حالت بر حسب انرژی برای هر دو سیستم جذبی به دست آمد. مقادیر انرژی فرمی به دست آمده برای سیستم جذبی ni-s بیشتر از سیستم جذبی ni-o می باشد که این امر نشان می دهد اتم گوگرد الکترون بیشتری به سطح می دهد. علاوه بر این خواص ترمودینامیکی نیز برای درجات آزادی ارتعاشی جذب شونده ها محاسبه شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که از بین کمیت های ترمودینامیکی، تابع هلموتز مولی به اختلاف انرژی ترازها حساسیت بیشتری دارد.