در این تحقیق یک مدل ریاضی از عملکرد راکتور غشائی لوله ای برای دی هیدروژناسیون سیکلوهگزان که در آن غشاء زئولیتی fau به کار رفته نشان داده شده است. سه نوع راکتور بستر ثابت، غشائی و هیبریدی در این تحقیق مطرح شده و عملکرد راکتورها در شرایط تبدیل سیکلوهگزان به محصول، مورد مطالعه قرار گرفته است. مشاهده شدکه میزان تبدیل راکتور غشایی بیشتر از راکتور هیبریدی و راکتور هیبریدی بیشتر از راکتور بسترثابت است. مطالعه شبیه سازی برای دو نوع شرایط خوراک، هیدروژن دار و بدون هیدروژن انجام شده است. تاثیرات جداسازی و افزودن هیدورژن به خوراک، تغییرات سرعت جریان گاز جاروب کننده و نسبت رقیق سازی در تبدیل سیکلوهگزان به تفصیل مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد حداکثر افزایش درصد تبدیل سیکلوهگزان درمقایسه با راکتوربستر ثابت، درراکتور غشایی دردمایk466 و درراکتورهیبریدی دردمایk481 می باشد و مقدار بهینه برای سرعت جریان گاز جاروب کننده (mol/s) 5-10× 5 /4 مشخص شد همچنین مشاهده شدکه میزان تبدیل بستگی کامل با جداسازی و افزودن هیدروژن به خوراک دارد و رقیق سازی خوراک با گاز بی اثر سبب افزایش درصد تبدیل می شود.