نام پژوهشگر: شادیه صفیاری
شادیه صفیاری محمدرضا سهرابی
پوزولان ها مواد سیلیسی یا سیلیس آلومینیمی هستند که به عنوان یک مکمل سیمان پرتلند معمولی در افزایش خاصیت چسبندگی بتن موثرند و مقاومت و دوام بتن را در دراز مدت افزایش می دهند. بدین منظور در مطالعه حاضرخصوصیات بتن حاوی پوزولان طبیعی معدن امیرآباد دهگلان استان کردستان به تنهایی و همراه میکروسیلیس (پوزولان مصنوعی) مورد بررسی قرارگرفته است. همچنین اثر دو پارامتر تعیین کننده نسبت آب به سیمان متغیر(35/0 و 45/0) و مقادیر 10%? 15% و20% از پوزولان تنها و توأماً با درصد های 5%? 10% و 15% میکروسیلیس (به عنوان جایگزین بخشی از سیمان مصرفی در بتن) بر مقاومت فشاری 7, 28 و90 روزه تعداد 234 نمونه بتنی مکعبی با ابعاد 15×15×15 سانتی متر و مقاومت کششی 7 و90 روزه 156 نمونه استوانه ای با ابعاد30×15 سانتی متر مورد بررسی قرار گرفته است. در این میان، مدول الاسیسیته 5 نمونه بتنی نیز تعیین گردیده است. حمله سولفاتی به عنوان واکنشی منبسط کننده باعث آسیب رساندن به بتن می شود. به این منظور در این مطالعه تعداد 28 نمونه مکعبی بتنی حاوی پوزولان امیرآباد (طبیعی) و میکروسیلیس را تحت سیکل های تر و خشک شدن متناوب (شبیه سازی جزر و مد دریا) در معرض محلول های سولفات سدیم و منیزیم هر یک با غلظت 5% قرار داده? مقاومت فشاری این نمونه ها در سن 90 روزه تعیین گردیده است. نتایج این پژوهش بیان می دارد که استفاده از پوزولان امیرآباد به عنوان جایگزین سیمان باعث افزایش مقاومت فشاری و مقاومت کششی بتن می شود البته در دراز مدت و در کوتاه مدت شاهد کاهش مقاومت فشاری خواهیم بود. با توجه به فعالیت زیاد پوزولانی میکروسیلیس و خاصیت افزایش مقاومتی آن در بتن های حاوی پوزولان امیرآباد می توان برای جبران کاهش مقاومت ناشی از این پوزولان از میکروسیلیس استفاده نمود. همچنین مشاهده شد وجود میکروسیلیس در بتن باعث دوام بیشتر در محیط های سولفاتی می گردد.