هدف پژوهش حاضر بررسی مولفه های توانمندسازی و ارتباط آن با میزان فروش شرکت اسنوا بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی انتخاب گردید. جامعه آماری کارکنان فروش شرکت اسنوا(n=1050) در سال 1390 بود که از این تعداد 291 نفر از کارکنان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه توانمندسازی کارکنان بر اساس نظریه اسپریتزر(1995) با ضریب پایایی 91 درصد بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین توانمندسازی کارکنان با میزان فروش رابطه معنی داری وجود دارد (p<0.05). کلید واژه ها:فروش، توانمندسازی کارکنان،احساس معنی داری، احساس شایستگی، احساس خود تصمیمی، منشاء اثر بودن.