جاذبه های گردشگری در گسترده مکانی و زمانی از سرمایه های منحصر به فرد بشمار می روند. در روند برنامه ریزی توسعه اقتصادی ، برنامه ریزی استفاده از صنعت گردشگری در بالا بردن ارزش حفاظتی و اقتصادی آن ناحیه از نظر مکانی و زمانی نقش بسزایی دارد. استفاده از منابع پایدار تالابها به عنوان زیباترین چشم اندازهای طبیعی، می تواند علاوه بر حفظ آن، به توسعه اقتصادی جوامع محلی منتهی گردد. دراین تحقیق به نقش تالاب های استان مازندران (مطالعه موردی: تالاب میانکاله) در جذب صنعت گردشگری پرداخته شده است. هدف از این مطالعه ، شناسایی و معرفی پتانسیل ها و توان های بالقوه اکوتوریسم از منظر کارشناسان و گردشگران در منطقه میانکاله ، با هدف حفظ منابع زیستی موجود در تداوم پایداری آنها و تقویت توان های اکوتوریستی منطقه در راستای افزایش تعداد گردشگران و رونق گردشگری در منطقه می باشد. از همین رو ، در این مطالعه با استفاده از مدل تحلیلی ahp-swot ، مهمترین نقاط قوت و فرصت ها، ضعف و تهدید شناسایی شده و این نقاط به صورت کمی در آورده ، تا تصویر روشنی از مهمترین عوامل جذب گردشگر به منطقه و همچنین چگونگی بهره گیری از منابع پایدار تالاب بین المللی میانکاله از طریق توسعه گردشگری ارائه گردد. واژگان کلیدی: اکوتوریسم- میانکاله ahp-swot