حیات بر کره زمین به خاک بستگی دارد که امروزه به علت فعالیت های مختلف بشر و از طرفی عدم توجه و نظارت کافی، بقا و پایداری آن تهدید می گردد. فعالیت هایی نظیر کشاورزی غیر پایدار و استفاده از انواع کود ها و آفت کش ها، استخراج معادن، دفع انواع زباله های صنعتی و غیر صنعتی، به صورت آگاهانه و یا نا آگاهانه، منجر به نابودی کلیدی ترین زیستگاه زمین، یعنی خاک می شوند. با توجه به این مسائل آگاهی از کیفیت و سلامت خاک همیشه مورد توجه قرار گرفته است. به این منظور از شاخص های گوناگونی استفاده شده است. یکی از این شاخص ها استفاده از موجودات خاک زی و به ویژه نماتدها می باشد. بر این اساس به منظور بررسی تأثیر فلزات سنگین، ماده آلی، آهک و تغییرات رطوبتی بر جمعیت نماتدهای خاک، آزمایشی به صورت طرح کاملا تصادفی و در قالب فاکتوریل با سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل سه سطح از فلزات سنگین کادمیم، نیکل و سرب (به صورت مخلوط)؛ دو سطح ماده آلی (کود گاوی)، دو سطح آهک و دو سطح رطوبتی بودند که در دو زمان 30 و 90 روز مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که افزایش میزان فلزات سنگین موجب کاهش جمعیت نماتدها شده و حضور ماده آلی و افزایش میزان رطوبت، کاهش را تشدید می نماید. از طرفی حضور آهک کاهش ناشی از فلزات سنگین را تقلیل می-دهد. هم چنین تنوع نماتدها به دنبال افزایش فلزات سنگین کاهش می یابد. از میان انواع نماتدها، نماتدهای باکتری خوار، مقاوم ترین گروه نسبت به تنش فلزات سنگین شناخته شدند. از تیمارهای کاربردی فقط ماده آلی موجب تغییر معنی دار شاخص اکولوژیکی بلوغ گردید. هیچیک از تیمارها منجر به تغییر معنی دار شاخص اکولوژیکی غنی شدن نشده اما فلزات سنگین و ماده آلی تغییرات معنی دار شاخص اکولوژیکی ساختار را به دنبال داشتند.