در چند دهه اخیر نظام اجتماعی و اقتصادی کشور دچار تغییر و تحول شده است که در این میان جوامع روستایی کشور به عنوان مهمترین استقرارگاه جمعیت و فعالیت های انسانی در معرض عمیق ترین تحولات اجتماعی، اقتصادی و کالبدی قرار گرفته اند.توسعه روستایی به عنوان یک فرایند تغییر اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در محیط روستا، شامل بهبود بازدهی و افزایش اشتغال و درآمد روستاییان، تامین حداقل قابل قبول سطح تغذیه ، مسکن، آموزش و پرورش و بهداشت می باشد. از این رو روستاهای کشور نیازمند برنامه ریزی مناسب و بنیادی بر اساس اصول و روش های علمی و منطبق بر توانمندیها و کارکردهای خاص آن می باشد، به گونه ای که روستاها را به سوی توسعه و تحول هدایت نماید. هدف این تحقیق بررسی تحولات اجتماعی، اقتصادی و کالبدی و نحوه تاثیر پذیری روستاهای مورد مطالعه از متغییرهایی مانند فاصله تا شهر فسا ، توان بالقوه اقتصادی و ویژگی های اجتماعی- فرهنگی و نهایت اندازه گیری درجه توسعه و تحول روستاهای نمونه و تحلیل و ارائه راهبرد مناسب برای بهره گیری برنامه ریزان در سطوح مختلف می باشد. روش بررسی این تحقیق، مبتنی بر رویکرد توصیفی- تحلیلی است. در زمینه جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از روش کتابخانه ای و تحقیقات میدانی استفاده شده است. تحقیق حاضر بر آن است تا با استفاده از روش تاپسیس به این سوالات پاسخ دهد که آیا روستاهای نمونه در 20 سال اخیر تحول داشته اند و عوامل تاثیر گذار بر این تحول را شناسایی کند و در نهایت به سطح بندی و تعیین میزان تحولات 7 روستای نمونه بخش شیبکوه و مرکزی شهرستان فسا بپردازد . متغیرهای تاثیرگذار بر تحول روستاهای این تحقیق فاصله تا شهر مرکزی، توان اقتصادی و کشاورزی و ویژگی های اجتماعی- فرهنگی فرض شده است که در نهایت به اثبات هر یک از این عوامل پرداخته شده است. الگوی حاکم بر این تحقیق رویکرد توسعه پایدار روستایی می باشد. نتایج یافته های پژوهش حاکی از آن است که طی سال های 85- 1365 روستای سنان با کسب رتبه نخست بیشترین و روستای فدشکویه با کسب رتبه هفتم کمترین میزان تحول و توسعه را داشته اند.