جهت کنترل پاسخ لرزه ای سازه های بلند در طول زلزله، از میراگرهای جاذب انرژی غیرفعال استفاده می شود. امروزه انواع مختلف میراگر در دسترس طراحان می باشد که شرایط متفاوتی از سختی و میرایی را در سازه به وجود می آورند. نمونه ای از این میراگرها شامل میراگرهای اصطکاکی، تسلیم شونده، ویسکوز و ویسکوالاستیک می باشد. این میراگرها معمولا بین دو المان باربر( دیوارها یا ستون ها) در یک سازه جدید نصب می شود. این میراگرها در یک ساختمان ساخته شده به جهت بهسازی لرزه ای نیز نصب می شوند. مهمترین کارکرد یک سیستم میراگر بالا بردن سطح ایمنی و آسایش در سازه می باشد و این امر باعث کاهش هزینه های کلی سازه می شود. این تحقیق به بررسی رفتار لرزه ای سازه های بلند با جایگذاری میراگر غیر فعال می پردازد. سه مکانیسم میراگر مورد بررسی شامل میراگرهای اصطکاکی، ویسکوالاستیک، و ترکیب میراگرهای اصطکاکی- ویسکوالاستیک مورد بررسی قرار می گیرد. روش آنالیز اجزاء محدود به وسیله نرم افزار abaqus نسخه 6.10 به جهت آنالیز سازه ها مورد استفاده قرار می گیرد. آنالیز دینامیکی به جهت تعیین پاسخ های سازه ای شامل شتاب و جابه جایی برای مشخص شدن کارایی سیستم میراگر در کاهش پاسخ لرزه ای مورد استفاده قرار می گیرد. مکانیسم های میراگرها شامل (1) فنر و میراگر موازی برای مدل سازی میراگر ویسکوالاستیک (2) تماس دو سطح به جهت مدل سازی پارامتر اصطکاک برای میراگر اصطکاکی (3) میراگر ترکیبی که متشکل از دو میراگر اصطکاکی و ویسکوالاستیک می باشد. در این تحقیق زلزله به صورت شتاب پایه تاریخچه زمانی در صفحه به سازه وارد می شود. در این تحقیق سازه ساختمان های بلند با جایگذاری میراگرها در ترکیب شکل های مختلف و قرارگیری در مکان های مختلف در ارتفاع سازه در معرض زلزله های مختلف قرار می گیرد. تاثیرات نوع میراگر و خصوصیت آنها، ترکیب شکل و محل قرارگیری آنها در سازه مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج بدست آمده نشان می دهند که بعضی از این تکنیک ها در کاهش پاسخ لرزهای مانند شتاب و جابه جایی موثر می باشد و می توان بیان نمود که میراگر اصطکاکی قطری بهترین میراگر معرفی شده در این تحقیق به جهت کاهش هم زمان جابه جایی و شتاب می باشد. نتایج همچنین اطلاعاتی ر ا به جهت مکان جایگذاری بهینه میراگر در سازه نشان می دهند.