در این تحقیق ارتباط بین تورم،رشد اقتصادی و در نهایت نااطمینانی هر کدام از این دو بررسی شده است. با استفاده از داده های شاخص قیمت مصرف کننده و تولید ناخالص داخلی اقتصاد ایران بین سالهای 1369 و 1387 ابتدا مدلهای خطی جداگانه برای این ? متغیر تخمین زده شده اند و سپس با استفاده از یک مدل سیستمی واریانس ناهمسانی شرطی خودرگرسیونی (mgarch-m) واریانس ها و کوواریانس های شرطی به طور همزمان با وارد کردن واریانس شرطی تورم و رشد اقتصادی به عنوان متغیرهای توضیحی به مدل تخمین زده شده است. ? فرضیه مورد سوال این رساله با توجه به نتایج کمی حاصل از مدل اشاره شده مورد بررسی قرار گرفته است که نتایج آن به شکل زیر خلاصه می شود: ?- افزایش در نااطمینانی تورم منجر به کاهش رشد اقتصادی می شود. ?- افزایش در نااطمینانی تورم، تورم را افزایش می دهد. ?- افزایش در نااطمینانی رشد باعث افزایش در رشد اقتصادی می شود. ?- نهایتاً، افزایش در نااطمینانی رشد اقتصادی تورم را کاهش می دهد. پیشبرد اصلی این پژوهش استفاده از یک مدل سیستمی برای به دست آوردن اثرات نااطمینانی است که برای اولین بار در اقتصاد ایران انجام شده است. بنابر نتایج مدل آماری اشاره شده (که مدلی عمومی تر بوده و مطالعات پیشین را به صورت حالت خاص خود در بر می گیرد) و انجام آزمون های آماری بر روی فرایند واریانس- کوواریانس، مشخص می شود که مطالعاتی که پیشتر انجام شده اند بخش معناداری از منبع ایجاد نااطمینانی در متغیرهای مورد نظر ما را لحاظ نکرده اند و در نتیجه اعتبار نتایج آزمون شده که گاهاً متفاوت از نتایج ما هستند خدشه دار می باشد.