همزمان با شروع قرن بیستم، بحران زیست محیطی ذهن بسیاری از نویسندگان بزرگ را درگیر کرد. در ادبیات بسیاری از مکاتب نقد میان رشته ای ظهور کردند، که در میان آنها نقد محیط زیست گرا می پردازد به: تاثیر انقلاب صنعتی بر تخیلات نویسنده؛ سوء استفاده از طبیعت در سایه ادیان یهودی-مسیحی؛ تاثیر فلسفه بر طبیعت؛ پیامدهای مربوط به پایان دنیا در نتیجه بد رفتاری با طبیعت؛ روابط بین زن و مرد؛ توصیف طبیعت در ادبیات؛ اکوفمنسیم؛ و همچنین روندی که در آن نوع ادبی ادبیات شبانی مورد سوء استفاده قرار گرفته است و درنتیجه باعث تعریف جدیدی از آن با عنوان ادبیات فرا-شبانی شده است. دیوید هربرت لارنس در خانواده ای معدنچی بزرگ شده است، و در بسیاری از رمانهایش، از جمله رنگین کمان و سنت ماور، به مسائل زیست محیطی می پردازد. او تحت تاثیر فیلسوفهای مخالف با سود مند گرایی قرار گرفته است، کسانی که در مباحث محیط زیست گرایان معیار سنجش هستند. او در رنگین کمان شرایط انسان را در دو محیط شهری و روستایی به تصویر می کشد تا تاثیر هر کدام را بر شخصیت های داستانش نشان دهد، و سپس خودش به نیو مکزیکو نقل مکان میکند و در آنجا به مطالعه نویسندگان آمریکایی متاثر از طبیعت می پردازد، و به این نتیجه میرسد که در سرزمین بکر آمریکا یک نویسنده بیشتر به مسائل زیست محیطی می پردازد. در نتیجه خودش رمان سنت ماور را مینویسد که در آن سمبلهای طبیعت جایگاه محوری شخصیت های داستان را می گیرند. سمبل هایی که قهرمان داستانش را، در جستجوی ریشه های گم شده طبیعیش، از فرهنگ و تمدن دور می سازد و به آغوش طبیعت می کشاند. بنابراین دی اچ لارنس می تواند به عنوان یک نویسنده دارای فلسفه ای عمیق و محیط زیست گرا در نظر گرفته شود.