گیاهان دارویی به طیف گسترده‏ای از گیاهان اطلاق می‎شود که دارای مواد موثره مشخص بوده و برای سلامتی انسان مفیدند. کنگرفرنگی به دلیل خاصیت دارویی از جمله کاهش کلسترول خون، کاهش قند خون و خصوصا به‎دلیل خواص آنتی‎اکسیدانی بالا امروزه در سطح وسیع مورد کشت و بهره برداری قرار می‎گیرد. امروزه با توجه به اهمیت تغذیه گیاهان از یک طرف و آلودگی‏های زیست محیطی ناشی از مصرف بی‏رویه کود‏های شیمیایی از طرف دیگر بشر را واداشته تا نسب به کشاورزی پاک توجه بیشتری نماید. استفاده از زباله های شهری به عنوان کود از دیر باز مورد توجه بوده است. امروزه رسوبات تصفیه خانه های فاضلاب شهری با نام لجن فاضلاب به عنوان منابع قوی و غنی مواد معدنی و آلی جهت تغذیه گیاه شناخته می‏شود. محدودیت اصلی کاربرد لجن، مقدار بالای عناصر سنگین آن می‎باشد. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر لجن فاضلاب در حضور و عدم حضور زئولایت بر تغییرات کمی و کیفی متابولیت‎های ثانویه برگ کنگرفرنگی و همچنین وضعیت جذب و تجمع عناصر سنگین آن انجام شد. جهت انجام این تحقیق، آزمایشی در شرایط گلخانه با 4 تکرار و دو تیمار لجن (در سطوح 15%، 20% و 25% وزنی/وزنی) و زئولیت (در سطوح 0، 5%، 10% و 15%) انجام شد. نتایج نشان داد که کاربرد لجن موجب افزایش عملکرد بیومس و همچنین برخی از شاخص‏های مهم کیفی برگ از جمله کلرجنیک اسید و ترکیبات فنولی شد. در مقابل لجن باعث کاهش تولید کافئیک اسید و محتوای فلاونوئیدی و همچنین افزایش میزان سرب ریشه گیاه گردید. کاربرد زئولیت سبب کاهش جذب سرب و کادمیوم ریشه شد. با این وجود اختلاف معنی‎داری در میزان عناصر سنگین برگ در اندام هوایی مشاهده نشد. عدم وجود اختلاف معنی‎دار در میزان عناصر سنگین اندام های هوایی گیاه مبین توانمندی کنگر فرنگی در مدیریت جذب عناصر سنگین می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده می توان بیان نمود که که با کاربرد زئولایت، استفاده از لجن در تغذیه کنگر فرنگی به دلیل افزایش نسبی عملکرد و کیفیت برگ و همچنین عدم آلودگی برگ به عناصر سنگین قابل توصیه است.