از عوامل ناباروری بیش فعالی تستوسترون است. در این پژوهش ساختار بافتی بیضه هامستر طلایی به دنبال تجویز تستوسترون و عصاره گزنه مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد20سر هامستر نر بالغ به چهار گروه تقسیم شدند، گروه اول به عنوان گروه کنترل که هیچ گونه دارویی دریافت نکرد، گروه دوم که روزانهmg/kg3تستوسترونبه صورت زیر پوستی به مدت 30 روز دریافت نمود، گروه سوم که mg/kg30 عصاره گزنه در روزبه صورت خوراکی دریافت نمود و گروه چهارم که mg/kg30 تستوسترون را به همراه mg/kg30 عصاره گزنه دریافت کرد. در پایانهامسترها آسان کشی شده و بیضه ها جدا شدند و پس از تعیین پارامترهای ماکروسکوپی در محلول فرمالین تثبیت شدند. سپس از نمونه ها به روش استاندارد و معمول برش هایی تهیه ومورد رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که حجم، وزن، طول(قطر بزرگ)و عرض(قطر کوچک) بیضه در گروه دریافت کننده تستوسترون کمترین مقدار داشت که این تغییرات در مقایسه با گروه دریافت کننده گزنه -تستوسترون تفاوت معنی داری نداشت، اما نسبت به گروه های شاهد و دریافت-کننده گزنه اختلاف معنی داریبود.ارتفاع اپی تلیوم لوله های اسپرم ساز و تراکم سلول های اسپرماتوژنیک و تعداد سلول های سرتولی در گروه دریافت کننده تستوسترون در مقایسه با سه گروه دیگر کمترین مقدار و دارای اختلاف معنی دار بود.در نتیجهعصاره گزنه توانست تغییرات بافتی بیضه توسط تستوسترون کاهش داد و موجب بهبودی در ساختار بافتی بیضه گردد.