مدیران برای مدیریت سود به دو گزینه پیش روی خود یعنی دستکاری فعالیت های واقعی و یا دستکاری اقلام تعهدی اختیاری روی می آورند. اعمال هر یک از این گزینه ها با محدویت ها و هزینه هایی رو به رو است. مسأله این است که این دو گزینه مدیریت سود، آیا همزمان با یکدیگر صورت می پذیرند و یا اینکه یکی قبل از دیگری انجام می شود. به عبارت دیگر آیا مدیر ابتدا برای دستیابی به سود مورد انتظار خود به یک تکنیک مدیریت سود روی می آورد و زمانی که با محدودیت مواجه شد به تکنیک دیگر روی می آورد یا اینکه از هر دو تکنیک به طور همزمان استفاده می کند. از این رو هدف اصلی پژوهش پیش روی بررسی رابطه ی جایگزینی انجام دستکاری اقلام تعهدی اختیاری و دستکاری فعالیت های واقعی با در نظر گرفتن عوامل محدود کننده آن ها می باشد. تعداد 117 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار طی دوره زمانی 1388-1380 برای آزمون فرضیات تحقیق مورد استفاده قرار گرفته اند. برای آزمون همزمانی از تست هاسمن و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است.