این تحقیق بر آنست تا وضعیت شهر مشهد را به لحاظ شاخص-های نگرش شهرگرایی جدید مورد بررسی قرار دهد. برای انجام این امر، مبانی نظری مربوط به انواع نگرش های تاثیرگذار بر برنامه ریزی و فضاهای شهری و معیارهای مورد توجه در نگرش شهرگرایی جدید مورد بررسی قرار گرفت. وضعیت شهر مشهد با استفاده از لایه های سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفت و مطالعات نشان داد که اکثر فضاهای جغرافیایی شهر مشهد زیر پوشش ایستگاه های اتوبوس قرار دارند، اختلاط کاربری های تجاری و سایر کاربری ها در حد بالایی قرار دارد، تنوع تعداد طبقات و ارتفاع متفاوت ساختمان ها بالاست و همچنین سیستم حمل و نقل عمومی به خاطر عدم راه اندازی قطار شهری، کیفیت پایین سفرهای با اتوبوس، محدودیت در مسیرهای ویژه اتوبوس، دوچرخه و کیفیت پایین پیاده-روها با مسائل عمده ای روبروست. همچنین مشخص شد که به غیر از مشکلات ذکر شده مشکلات دیگری نیز در ارتباط با تمرکز پهنه های فقر، بورس بازی زمین و... در شهر مشهد وجود دارد. نتیجه گیری حاصل از تحقیق حاضر نشان می دهد که قسمتی از مسائل و مشکلات شهری کلانشهر مشهد را می-توان با معیارهای نگرش شهرگرایی جدید حل کرد، اما پاسخگویی به تمام مشکلات، نیازمند نگرشی وسیع تر و دیدی عمیق تر است.