مقدمه:توانمندسازی قدرت بخشیدن و دادن آزادی عمل به افراد برای اداره خود و تغییر در فرهنگ و شهامت در ایجاد یک محیط سازمانی است، بطوریکه افراد ضمن کنترل خود، آمادگی قبول مسئولیتهای بیشتری را داشته باشند. رضایت شغلی را به معنای حالت هیجانی منتج از ارزیابی شغل به عنوان تسهیل کننده نیل به ارزشهای کاری فرد می دانند. حال سوال اینجاست که آیا توانمندسازی ادارات تربیت بدنی با رضایت شغلی کارکنان ارتباط دارد؟ بر این اساس مطالعه زیر جهت بررسی رابطه بین توانمندسازی و رضایت شغلی کارکنان ادارات تربیت بدنی استان یزد انجام شد. روش پژوهش: نمونه آماری شامل 70 نفر از کارکنان ادارات تربیت بدنی استان یزد بوده و نمونه برابر جامعه آماری درنظر گرفته شد. برای سنجش توانمندسازی از پرسشنامه توانمندسازی که توسط اسکات و ژاف (1990) تدوین و حاوی 35 سئوال در مقیاس 5 درجه ای لیکرت است و برای سنجش رضایت شغلی از پرسشنامه رضایت شغلی استفاده شد که که روائی آنها توسط چند تن از اساتید صاحب نظر و پایانی آن از روش آلفای کرونباخ) برای پرسشنامه توانمندسازی 87/0 و برای پرسشنامه رضایت شغلی 75/0 ( بدست آمدکه مورد تایید قرار گرفت واز روش آماری ضریب همبستگی پیرسون برای سنجش همبستگی بین توانمندسازی و مولفه های تشکیل دهنده آن (روشنی اهداف، روحیه، رفتار عادلانه، شناخت و قدردانی، کار تیمی، مشارکت، ارتباطات، محیط کار سالم) با رضایت شغلی استفاده شد. نتایج: بین توانمندسازی و مولفه های تشکیل دهنده آن با رضایت شغلی همبستگی معنادار و مثبت وجود داشت به عبارت دیگر، با افزایش توانمندی، رضایت شغلی کارکنان ادارات تربیت بدنی بهبود مییابد.