ترمولومینسانس گذار القائی پدیده ای است که در اکثر مواد با خاصیت ترمولومینسانس مشاهده شده است. این پدیده پاسخ ترمولومینسانس ناشی از الکترون های تراز های گیرانداز سطحی است که در اثر گذار اپتیکی از تراز های گیرانداز عمیق به تراز های گیرانداز سطحی منتقل شده اند. ترمولومینسانس گذار القائی دارای کاربردهایی در زمینه دزیمتری فرابنفش، دزیمتری مجدد و سالیابی است. در کاربردهای بیان شده، تعیین پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی اهمیت دارد. پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی به زمان نوردهی وابسته است اما مثال های مختلفی از رفتارهای متفاوت پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی در مقالات چاپ شده، گزارش شده است. هر مدلی که فرآیند ترمولومینسانس گذار القائی در جامدات را گزارش می دهد باید بتواند تغییرات پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی را بر حسب زمان نوردهی توضیح دهد. در این پایان نامه پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی را با حل عددی معادلات آهنگ محاسبه کردیم. تغییرات زمانی متفاوتی از پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی بصورت تابعی از زمان نوردهی مشاهده شد. در بعضی از موارد یک رفتار خطی مشاهده شده است. موارد دیگر یک افزایش در پاسخ که با یک کاهش همراه می باشد را از خود نشان می دهد. در برخی از موارد پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی در زمان های نوردهی طولانی به مقدار صفر می رسد و در بعضی از موارد با افزایش زمان نوردهی پاسخ به یک مقدار ثابت غیر صفر می رسد. این تفاوت ها در رفتار پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی به علت تفاوت در تعداد اولیه ی حاملان بار و مدل های مختلف می باشد. ما مشاهده کردیم با افزایش تعداد اولیه حاملان بار پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی با افزایش زمان نوردهی، صفر می شود در حالی که در مدل مبتنی بر دو مرکز بازترکیب یک حالت ثابت غیر صفر مشاهده می شود. ما مدل های جدید ترمولومینسانس گذار القائی مبتنی بر سه و چهار تراز گیرانداز بیان کردیم. در این مدل ها پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی با افزایش زمان نوردهی به یک مقدار ثابت غیر صفر می رسد. تغییرات زمانی پاسخ ترمولومینسانس گذار القائی محاسبه شده در این مدل با داده های تجربی سازگاری دارد. کلمات کلیدی: ترمولومینسانس گذار القائی، دزیمتری، سالیابی، نوردهی.