هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی سلامت عمومی، عزت نفس و بهزیستی روانشناختی در دانشجویانی که آموزش موسیقی دیده اند با دانشجویان فاقد این پارامتر در دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی90-89 است. جامعه آماری در این پژوهش شامل 100 نفر از دانشجویان سنین 18 تا 30 سال بوده است، که50 نفر آنها به روش سرشماری از دانشجویانی که در مراکز موسیقی حداقل 6 ماه آموزش دیده بودند انتخاب شدند و 50 نفر دیگر که فاقد این پارامتر بودند به روش تصادفی ساده از دانشگاه آزاداسلامی واحد اهواز انتخاب شدند. به منظور جمع آوری دادهها از پرسشنامه سلامت عمومیghq و عزت نفس کوپر اسمیت و بهزیستی روانشناختی ریف استفاده شده است. پژوهش حاضر از نوع علی پس رویدادی است و جهت محاسبه ضرایب پایایی و تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی نظیر میانگین، انحراف معیار، حداقل و حداکثر نمره و آزمون پارامتری t و آزمون بی پارامتری یومن وایت من استفاده به عمل آمده است. و برای کلیه سوالات از آلفای 5 درصد استفاده گردیده است. نتایج این پژوهش نشان داد است که در مقیاس سلامت عمومی، بین دو گروه دانشجویانی که آموزش موسیقی دیده اند و دانشجویان فاقد این پارامتر تفاوت معنی داری وجود دارد ولی بین دانشجویانی که آموزش موسیقی دیده اند و دانشجویان فاقد این پارامتر در مقیاس های عزت نفس و بهزیستی روانشناختی تفاوت معنی دار قابل مشاهده ای دیده نشده است.