به منظور تعیین حد مجاز مصرف مهمترین ماهیان خوراکی تالاب انزلی، میزان جیوه کل و جیوه آلی در بافت های خوراکی (عضله، مغز و تخم) اردک ماهی، ماهی سوف و ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. اندازه گیری جیوه کل و آلی با استفاده از دستگاه ama 254 انجام شد. بیشترین میزان جیوه کل در عضله اردک ماهی با 334/0 میلی گرم بر کیلوگرم و کمترین مقدار در تخم ماهی سوف با 06/0 میلی گرم بر کیلوگرم مشاهده شد. مقادیر جیوه آلی نیز از 319/0 میلی گرم بر کیلوگرم در عضله اردک ماهی تا مقادیر غیر قابل اندازه گیری و ناچیز در تخم گونه ها متغیر بود. به طور کلی روند تجمع جیوه کل و جیوه آلی به صورت عضله> مغز> تخم به دست آمد. اختلاف معنی داری بین نسبت ترکیبات آلی و معدنی جیوه در بافت های عضله و مغز وجود داشت، به طوری که بین 85 تا 95 درصد جیوه کل در بافت های مغز و عضله را جیوه آلی تشکیل می داد. نتایج نشان دهنده این موضوع بود که میزان جیوه کل و جیوه آلی در عضله هر سه گونه به طور معنی داری بیشتر از تخم آنها بود ولی در مقایسه عضله و مغز این تفاوت معنی دار نبود. محاسبه حد مجاز مصرف بافت های خوراکی این سه گونه نشان داد که عضله اردک ماهی بیشترین محدودیت مصرف را با 3 وعده در ماه و تخم ماهی ها با 10 تا 12 وعده در ماه کمترین محدودیت مصرف را دارند.