در میان پیریدودی آزین ها، پیریدوپیریمیدین ها به علت پتانسیل بالای آن ها در زمینه فعالیت های بیولوژیکی و داروسازی بیشتر از دیگر مشتقات مورد توجه قرار گرفته اند. پیریدو]2،3-[dپیریمیدین ها به عنوان واحد های ساختاری مهم در بسیاری از ترکیبات دارویی و طبیعی حضور دارند. ایندنوپیریدو]2،3-[dپیریمیدین ها نیز دارای این واحد های ساختاری هستند. به دلیل فعالیت های بیولوژیکی و خواص دارویی بالای این نوع از هتروسیکل ها در سال های اخیر سنتز آن ها خیلی مورد توجه قرار گرفته است. در این پایان نامه به منظور سنتز مشتقات ایندنوپیریدو]2،3-[dپیریمیدین، واکنش تک ظرفی سه جزئی 6-آمینو-2-(متیل تیو)-پیریمیدین-4(h3)اون (1)، ایندان دی اون (2) و آریل آلدهید ها (3) با استفاده از تابش فراصوت و گرمادهی معمولی مورد مطالعه قرار گرفت. در این واکنش ها مشتقات ایندنوپیریدو]2،3-[dپیریمیدین (a-l4) با بازده های عالی (% 98- 88) سنتز شدند. در هر دو روش از اتیلن گلیکول به عنوان حلال استفاده شد.

چکیده بی تردید توسعه بیوموادهای جدید برای کاربردهای درمانی یکی از دغدغه های اصلی محققان علم بیومواد می باشد. تانتالوم به صورت ایمپلنت های فلزی به دلیل خواص مکانیکی و زیستی مناسب در ارتوپدی و دندانپزشکی، کاربرد وسیع دارند. علی رغم نتایج بالینی عالی، این فلز به دلیل چگالی بسیار بالایی که دارد، دارای چندین محدودیت ذاتی از جمله تخلخل حجمی پایین، مدول نسبی بالا ، مشخصات اصطکاکی پایین و سمیت عناصر آلیاژ کننده و تخریب بلند مدت تحت محیط بیولوژیکی می باشد. بنابراین اصلاح سطح ایمپلنت های فلزی توسط روشهای مختلف پرتودهی، پلاسما و بیولوژیکی مسیری را برای افزایش زیست سازگاری، مقاومت به خوردگی، خواص مکانیکی و جذب پروتئین ها روی سطح ایمپلنت ها ایجاد می کند. در این پژوهش به منظور اصلاح سطح فلز تانتالم از روش پلاسمای آمونیاک در دو زمان 180 و 300 ثانیه و توان 800 وات استفاده گردید. تر شوندگی سطح و انرژی سطحی نمونه ها با آزمون زاویه تماس و کشش سطحی اندازه گیری شد. اصلاح سطح تانتالم با پلاسمای آمونیاک در زمان 300 ثانیه موجب افزایش تر شوندگی و مقاومت سایشی و عامل دار کردن سطح نسبت به نمونه شاهد (تانتالم اصلاح نشده) گردید. همچنین با ارزیابی میکروسختی و زبری سطح نمونه ها پس از اصلاح سطح با پلاسما بهبود این خواص در نمونه ها مشاهده گردید. با انجام آزمون خوردگی در محلول هنک، چگالی جریان خوردگی در نمونه اصلاح شده با پلاسما از7-10×1به8-10×9 کاهش یافت و افزایش مقاومت خوردگی مشاهده گردید. در نهایت نمونه ها توسط میکروسکوپ نیروی اتمی (afm)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem)، پراش پرتو x (xrd) و آنالیز عنصری (edx) مشخصه یابی شدند. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق می توان تانتالم اصلاح شده در زمان 300 ثانیه را گزینه مناسبی برای کاربردهای ارتوپدی و دندانپزشکی معرفی کرد. کلید واژه ها: تانتالم، پلاسما آمونیاک، اصلاح سطح، مقاومت خوردگی