به دلیل اثرات مخرب فلزات سنگین،دفع آنها از پساب های صنعتی اهمیت فوق العاده ای در حمایت از محیط و سلامت انسانی دارد. جذب بیولوژیکی فلزات سنگین روشی موثر برای جداسازی و بازیابی فلزات سنگین از محلول های آبی است. استرونسیوم رادیونوکلئوییدی است که به دلیل نیمه عمر تشعشعی بالا و حلالیت زیاد در آب نگرانی های جدی ایجاد کرده است. در این کار تعادل، سینیتیک و ترمودینامیک جذب بیولوژیکی استرونسیوم توسط قارچ آسپرژیلوس ترئوس در سامانه ناپیوسته مطالعه شد. بررسی تاثیرphبر میزان جذب تعادلی در محلولی با غلظت استرونسیوم mg/l ???/?، نشان داد که بیشترین میزان جذب در ? ph= روی می دهد. با توجه به نتایج آزمایشگاهی مشاهده می شود که تعادل بعد از گذشت یک ساعت حاصل شده است. بررسی تاثیر غلظت اولیه استرونسیوم بر میزان جذب، نشان داد که با افزایش غلظت اولیه استرونسیوم، میزان جذب افزایش می یابد و این افزایش در غلظت های پایین تر، شدیدتر است. همچنین اثر غلظت جاذب بر میزان جذب بررسی شد. مدل سازی جذب تعادلی همدمای استرونسیوم به کمک مدل های لانگمیر و فرندلیچ انجام گردید و مشاهده شد که مدل لانگمیر انطباق بهتری با داده های تجربی دارد. در محدوده دماها و غلظت های مورد مطالعه بیشترین مقدار جذب در دمای ?? درجه سانتیگراد و غلظتmg/l 2/876 حاصل شد و ظرفیت جذب قارچ با افزایش دما از ?? تا ?? درجه سانتیگراد، کاهش یافت. مدل سازی سینیتیکی جذب بیولوژیکی با استفاده از مدل های سینیتیکی درجه اول و درجه دوم انجام شد و ضرایب همبستگی نشان دادند که مدل سینیتیکی درجه دوم برای جذب بیولوژیکی استرونسیوم مناسب تر است. پارامترهای ترمودینامیکی (?g،?h ،?s) نیز با استفاده از ثابت تعادل در دماهای مختلف، تعیین شدند.مقادیر ?h^0 و ?s^0 فرایند جذب استرونسیوم به ترتیب برابر kj/mol?/??-و kj/molk?/??? -محاسبه شده است. مقادیر g? در دماهای 15، 25، 35 و45 درجه سانتیگراد به ترتیببرابر 82/1- ، 59/1- ، 50/1- و kj/mol 46/1- تعیین شدند.