ارزشیابی بازار مالی از یک شرکت، رفتار های مدیریتی و اقدامات شرکت را تحت تأثیر قرار می دهد. اضافه ارزشیابی سهام هنگامی رخ می دهد که ارزش بازار سهام بالاتر از ارزش واقعی آن باشد. با توجه به منافع بالا بودن قیمت سهام، معمولاً مدیران به دنبال متورم ساختن عملکرد گزارش شده اند تا از این طریق، قیمت های باد کرده سهام را توجیه نمایند در نتیجه در مورد جنبه های مالی مربوط به عملکرد سالی که در آن اضافه ارزشیابی صورت پذیرفته است، اطلاعات کمتری را افشاء می نمایند. این تحقیق به بررسی رابطه بین اضافه ارزشیابی سهام و افشای اینترنتی بعدی اطلاعات مالی می پردازد. با استفاده از اطلاعات 83 شرکت در بورس اوراق بهادار تهران، برای سال های 1388 -1387 افشای اینترنتی اطلاعات مالی، از طریق شاخص افشای اینترنتی (icdi) و اضافه ارزشیابی سهام ، برای سال های مذکور به کمک تجزیه و تحلیل رگرسیون محاسبه گردید. سپس جهت آزمون فرضیه، از تحلیل همبستگی، تحلیل رگرسیون (به دو صورت مقطعی برای هر یک از سال های تحقیق و تجمعی دو ساله) و آزمون تفاوت میانگین، استفاده گردید. همچنین، در ادامه به منظور بررسی جزئیات بیشتر، آزمون فرضیه با تفکیک خطاهای ارزشیابی و آزمون فرضیه با کنترل افشای اینترنتی اطلاعات مالی گذشته، نیز انجام گردید. نتایج نشان دهنده ی وجود رابطه منفی و معنادار بین اضافه ارزشیابی و افشای اینترنتی بعدی اطلاعات مالی، در هر یک از بررسی های مقطعی و در مجموع دو سال است. در واقع، هر چه مقدار خطاهای ارزشیابی بیشتر می شود، میزان افشای اطلاعات مالی از طریق وب سایت شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، کاهش می یابد. نتایج حاصل از آزمون های اضافی حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار بین افشاهای اینترنتی اطلاعات مالی گذشته به عنوان یک متغیر کنترلی با افشای اینترنتی بعدی اطلاعات مالی است. همچنین از بین خطاهای ارزشیابی، صرفاً خطای ویژه شرکت به خاطر داشتن رابطه منفی و معنادار، موثر بر افشاهای اینترنتی بعدی اطلاعات مالی است و بین خطای سری زمانی صنعت و افشای اینترنتی بعدی اطلاعات مالی هیچ رابطه معناداری یافت نشد.