چکیده نیاز به داشتن اطلاعات درباره اثر اکولوژیکی پساب های آبزی پروری امری شناخته شده است و نشان داده شده که تکنیک های ارزیابی کیفی آب با استفاده از پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب به تنهایی کافی نمی باشد. بنابراین می توان از شاخص های زیستی برای شناخت اثرات اکولوژیکی آلاینده های نقطه ای استفاده کرد. گروهی از آبزیان متعلق به جوامع گیاهی و جانوری که در داخل و یا روی رسوبات زندگی می‏کنند را بزرگ بی‏مهرگان کفزی می‏نامند و یکی از متداول‏ترین گروه‏های موجودات زنده برای ارزیابی سلامت اکوسیستم‏های آبی به شمار می‏آیند. نمونه برداری از رسوبات بستر تالاب گمیشان واقع در حاشیه جنوب شرقی دریای خزر به صورت ماهانه و از تیر تا آذر 1389 توسط گرب ون وین در 5 ایستگاه انجام شد. در نهایت 10 خانواده از بزرگ بی‏مهرگان کفزی شناسایی گردید. نمونه برداری از آب به منظور سنجش فاکتورهای فیزیکوشیمیایی نیز انجام شد. به منظور بررسی وضعیت بزرگ بی‏مهرگان کفزی شاخص های زیستی مانند شاخص تنوع شانون وینر، شاخص غنای مارگالف، شاخص همگنی پیلو، شاخص تراکم و زیتوده در هر ایستگاه محاسبه گردید. بر اساس نتایج بدست آمده می?توان نتیجه گرفت که طی دوره انجام این مطالعه در تالاب گمیشان تغییرات تنوع، تراکم و زی توده جمعیت بزرگ بی مهرگان کفزی بیشتر از آنکه با مواد مغذی آب مرتبط باشند، بیشتر تحت تأثیر فاکتورهای محیطی بوده است و تفاوت معنی داری بین شاخص های زیستی جمعیت بزرگ بی مهرگان کفزی در ایستگاه های تحت تاثیر پساب (4 و 5) با سایر ایستگاه ها وجود ندارد. کلمات کلیدی: بزرگ بی مهرگان کفزی، آبزی پروری، پساب، شاخص های زیستی