نام پژوهشگر: سمانه سرفرازیان
سمانه سرفرازیان مجید صالح بک
داستان نویسی در ادبیات از جایگاه ویژه ای برخودار است. هرچند در مورد زمان پیدایش آن اختلاف وجود دارد، اما می توان گفت، از زمانی که آدمی متولد شد داستان همزمان با وی پیدا شد. داستان کوتاه یکی از انواع داستان است که به معنای فنی آن اولین بار در قرن بیستم در امریکا و روسیه و فرانسه به وجود آمد.آثار داستانی سوریه تحت تاثیر آثار داستانی لبنان و مصر بود. داستان کوتاه به صورت هنری مستقل، در دهه سی قرن بیستم در سوریه آغاز گشت و شروع به رشد و گسترش نمود...شکل فنی داستان به موازات تحولات اجتماعی و تماس با غرب و آشنایی با نویسندگان برجسته غربی شروع به رشد و گسترش نمود. با استقلال سوریه در سال 1946م درهای علم و فرهنگ این کشور به روی تاثیرات مثبت ادبیات بیگانه باز شد. و انجمن نویسندگانی سوری تشکیل شد و ادبا و نویسندگان به انجمن ها و جریان های ادبی پیوستند تا آراء و نظرات خود را بیان کنند.از آنجایی که قالب داستان کوتاه، زود بازده تر بود و نویسندگانی که می خواستند زود تر به شهرت و ثروت برسند از این قالب استفاده کردند. داستان کوتاه در سوریه برعکس غرب، قبل از رمان شکل فنی و هنری خود را پیدا کرد. زکریا تامر، نویسنده، طنز پرداز و روزنامه نگار سوری یکی از نویسندگانی بود که نیرو و همت خود را برای بیان تابوها به کار گرفت و تنها از قالب داستان کوتاه برای بیان این مهم استفاده کرد.وی یکی از مهمترین و برجسته ترین نویسندگان دهه شصت میلادی نه تنها در سوریه بلکه در کل جهان عرب محسوب می شود. تاثیری که زکریا تامر بر داستان نویسان داشت، برای هیچ یک از نویسندگان نسل قبل میسر نشد.کتاب «دمشق در آتش» یکی از بهترین کتاب های این نویسنده است که در آن خواسته ها، نیازها و آرزوهای مردم را به خوبی نشان داده، هم چنین به سبب ساختار منحصر به فرد داستان ها که تلفیقی از عالم معقول و غیر معقول و رویا و کابوس و توهم است، خوانندگان بسیاری را جذب خود کرده است.