چکیده پژوهش حاضر به منظور بررسی موانع به کارگیری الگوها و روش های تدریس فعال در رشته ی علوم تربیتی دانشگاه پیام نور استان کرمان از دیدگاه مدرسان در سال تحصیلی 91-1390 انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل مدرسان در رشته ی علوم تربیتی که 61 نفر هستند، می باشد. در این پژوهش، با توجه به محدود بودن جامعه آماری از روش سرشماری کامل استفاده شده است که به این ترتیب، تمامی اعضای جامعه آماری در نمونه قرار می گیرند. پژوهش حاضر از لحاظ نحوه جمع آوری اطلاعات در رده تحقیقات توصیفی می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه ای است که توسط ادیب نیا(1383) تهیه گردیده است. برای تعیین روایی محتوایی پرسشنامه از نظر استادان راهنما و مشاور و جهت تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و از آمار استنباطی دو جمله ای و آزمون فریدمن استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان داد که : 1- آشنا نبودن اساتید بر اجرای تدریس فعال، مانع از اجرای روش های تدریس فعال در کلاس درس می شود. 2- ضعف در برقراری ارتباط آموزشی استاد با دانشجویان، مانع از اجرای روش های تدریس فعال در کلاس درس می شود 3- فضای ناکافی آموزشی، مانع از اجرای روش های تدریس فعال در کلاس درس می شود 4- محتوای نامناسب کتا ب های درسی، مانع از اجرای روش های تدریس فعال در کلاس درس می شود 5- کمبود امکانات آموزشی مناسب، مانع از اجرای روش های تدریس فعال در کلاس درس می شود. واژه های کلیدی: رو ش های تدریس فعال، تسلط معلمان، ارتباط آموزشی، فضای آموزشی، محتوای کتاب درسی، امکانات آموزشی.