هدف پژوهش حاضر، تعیین ارتباط برخی از پارامترهای فیزیولوژیکی با اجرای استقامتی دوندگان مرد تمرین کرده وتعیین متغیر پیشگو است.برای این منظور با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 24 دوند? مرد تمرین کرده با دامن? سنی 18تا 25 سال که حداقل به مدت یک سال وحداکثر چهار سال در تمرینات دوهای استقامت شرکت داشتند در پژوهش همکاری کردند.در پژوهش حاضر با استفاده از ابزارهای اندازه گیری دستگاه نوار گردان، دستگاه گازآنالایزر و زمان سنج دیجیتالی متغیر های پیش بین پژوهش(vo2max، vvo2max وtmax )ومتغیر ملاک پژوهش(اجرای استقامتی دوندگان مرد تمرین کرده که زمان اجرای دوی 3000متر است)مورد اندازه گیری قرار گرفت.فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون برای تعیین رابط? بین متغیر ها مورد آزمون قرار گرفت وهمچنین جهت پیش بینی وتبیین متغیر ملاک (اجرای استقامتی) از روی متغیر های پیش بین (vo2max، vvo2maxو tmax)تحلیل رگرسیون چندگانه در سطح آلفای 05/0 مورد استفاده قرار گرفت.نتایج نشان داد که بین vo2max واجرای استقامتی دوندگان مرد تمرین کرده رابط? معناداری از لحاظ آماری وجود دارد.همچنین نتایج نشان داد که بین vvo2max واجرای استقامتی دوندگان مرد تمرین کرده رابط? معناداری از لحاظ آماری وجود دارد.در حالیکه بر اساس نتیج? پژوهش حاضر بین tmax واجرای استقامتی دوندگان مرد تمرین کرده رابط? معناداری از لحاظ آماری وجود ندارد.ضرایب استاندارد شد? رگرسیون نیز نشان داد که vvo2max در مقایسه با سایر متغیر ها ،پیش بین بهتری برای اجرای استقامتی می باشد.