پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه ی میزان وسواس و افسردگی در افرادی که اقدام به جراحی زیبایی کردند در مقایسه با افرادی که جراحی ترمیمی داشتند انجام شده است. جامعهی آماری مورد مطالعه، شامل افراد اقدام کننده برای جراحی پلاستیک در شهر تهران که در گسترهی سنی 18 تا 35 سال می باشد. نمونه مورد مطالعه در مجموع تعداد 180 نفر از اقدام کنندگان برای جراحی( 60 نفر جراحی زیبایی، 60 نفر جراحی ترمیمی و 60 نفر از گروه نرمال)، با روش نمونه گیری در دسترس از مناطق 2 و 5 شهر تهران انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی بک (bdi) و پرسشنامه ی وسواس فکری-عملی مادزلی) (moci بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری از نظر میزان وسواس و افسردگی در بین سه گروه اقدام کننده به جراحی زیبایی و گروه جراحی ترمیمی و گروه غیر اقدام کننده وجود ندارد. ولی بین میزان وسواس و افسردگی در تعدادی از زیرگروه های افراد اقدام کننده به جراحی زیبایی و گروه غیر اقدام کننده تفاوت معناداری وجود دارد، که این زیرگروه ها شامل سن، میزان نحصیلات، جنسیت و وضعیت تاهل می باشد. نتیجه گیری: یافته های به دست آمده به طور کلی حاکی از آن بود که بین میزان وسواس و افسردگی در سه گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. علاوه بر این نتایج یافته های تحقیق نشان دادند که باید عامل سن، میزان تحصیلات، جنسیت و وضعیت تاهل را در علت اقدام به جراحی زیبایی در نظر بگیریم، به طوری که در بعضی از این زیرگروه ها عوامل روانشناختی وسواس و افسردگی نقش داشتند در حالیکه در گروه های دیگر این عوامل نقش چندانی نداشتند.