نام پژوهشگر: فرناز بادپر
فرناز بادپر میر علی سید نقوی
در این پژوهش رابطه میان سرمایه فکری و مدیریت دانش و همچنین اثرآن بر توسعه حرفه ای در سازمان ، بررسی گردیده است . رویکرد به کاربرده شده در این پژوهش ترکیبی از روشهای نظری و کاربردی است . جامعه آماری مورد بررسی ؛ شرکت نفت و گاز پارس با تعداد اعضای 400 نفر و نمونه مورد بررسی 196 نفراست.دادهها مربوط به پاییز 1390 میباشد. روشهای نمونه گیری، تصادفی ساده و طبقه بندی شده است و با استفاده از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف نرمال بودن داده ها بررسی گردید که نتیجه آن نرمال بودن داده ها بود و به همین علت برای آزمون فرضیه ها از آزمون همبستگی پیرسون - که برای داده های نرمال کاربرد دارد – استفاده شده است و از مدل یابی معادلات ساختاری برای بررسی مدل پژوهش استفاده گردیده است . در نهایت نتیجه حاصل از آزمون فرضیات : سرمایه فکری مفهوم گستردهای است که مدیریت دانش را در بردارد، وجود رابطه ای مکمل میان سرمایه فکری و مدیریت دانش ؛ سرمایه فکری در سطح عالی سازمان و مدیریت دانش در بخش عملیاتی آن مورد کاربرد مدیران است(دانش زیرمجموعه سرمایه انسانی در تقسیم بندی سرمایه های فکری است) و رابطه مثبت ومعنادار میان متغیرهای پژوهش وجود دارد . مهمترین نتیجه این پژوهش این است که سرمایه فکری از مجرای مدیریت دانش در یک سازمان تاثیری به مراتب بیشتر از زمانی دارد که بدون میانجیگری مدیریت دانش و به طور مستقیم بر توسعه حرفه ای یک سازمان اثرگذار است و این موضوع اهمیت مدیریت دانش را مطرح می نماید .