این تحقیق سیال بودن هویت زنان مهاجر که نتیجه حرکت های "دیاسپوریک" می باشد را در دو رمان یاسمین اثر باراتی موخرجی و لوسی اثر جامائیکا کینسید، مورد بحث و بررسی قرار می دهد. نقطه تمرکز این تحقیق بر روی ساختار و تغییر هویت زنان مهاجر می باشد. شخصیت های هر دو داستان، یاسمین و لوسی، پس از مهاجرت به آمریکا وارد پروسه "آمریکائی شدن" می شوند و در نتیجه تفاوت فرهنگ ها، هویت هر دو آنها دچار بحران و تغییرات اساسی می شود. اهمیت این تحقیق به این دلیل است که امروزه مسئله مهاجرت و پیامد های آن یکی از مهم ترین مباحث در دنیاست، به این دلیل که امروزه دنیا با تبدیل شدن به دهکده جهانی وارد فاز های جدیدی همچون "چند فرهنگی"، "فراملیتی" و "جهانی" شده است. نکته جالب توجه این است که اکثر مهاجران در هنگام مهاجرت از مشکلات و تغییراتی که در هویت آنها رخ میدهد بی اطلاعند. مردم به دلایل مختلفی دست به مهاجرت می زنند اما شخصیت های این دو داستان، یاسمین و لوسی، به دلیل سیستم "مرد سالارانه" و رنج آور حاکم بر فرهنگ و کشورشان دست به این تغییر و مهاجرت می زنند، با این امید که آمریکا برای آنها بهشت زمینی بوده و دیگر در آن از تفاوت جنسیتی و فرهنگی خبری نخواهد بود. اما به محض ورود به آمریکا هر دو آنها با واقعیتی تلخ و تکان دهنده روبرو می شوند. واقعتی که به آنها ثابت می کند که این سیستم "مردمحوری" و تفاوت جنسیتی و نژادی نتیجه یک قانون ثابت جهانی است. قانونی که نه تنها با مهاجرت حل نمیشود بلکه به افزایش مشکلات زنان مهاجر نیز منجر می شود. مهمترین نتیجه ای که از این تحقیق گرفته می شود این است که مهاجرت این مشکل را حل نکرده و متاسفانه مهاجران، مخصوصا زنان مهاجر، در بین هویت های مختلف به حالت تعلیق درآمده و تا آخر عمر مجبور به تحمل این شکنجه ناخود آگاه هستند.