نیاز به مسکن و سرپناه از ابتدای حیات بشر مهم بوده و در کنار نیازهای تغذیه ای از اساسی ترین کالاهای مورد نیاز انسان است. خانوارها مجبور هستند که بخشی از درآمد خود را به مسکن اختصاص دهند بطوریکه با نگاهی به توزیع سبد هزینه های ماهانه خانوار در می یابیم که هزینه مسکن سهم قابل توجهی از هزینه های خانوارها را به خود اختصاص می دهد. در این پژوهش ابتدا سهم هزینه های مختلف خانوارهای شهری و روستایی را محاسبه کردیم و ویژگی های مختلف مسکن شامل وضعیت نحوه تصرف محل سکونت، اسکلت بنا، مصالح، تسهیلات و... را در بین گروه های مختلف درآمدی بدست آوردیم و در نهایت خط فقر ریالی مسکن در شهر و روستا با استفاده از داده های مرکز آمار ایران در سال 88 و روش نیازهای اساسی محاسبه شد.. در این روش میزان حداقل متراژ مسکن که 16.5متر مربع می باشد مد نظر است. یافته ها نشان می دهد که میزان خط فقر ریالی مسکن در سال 88 در جامعه شهری 1,139,786 ریال در ماه و میزان خط فقر ریالی مسکن در جامعه روستایی 686,471 ریال در ماه می باشد و گروه هایی که زیر خط فقر قرار دارند ازآب لوله کشی و گاز لوله کشی، حمام، آشپزخانه، برخوردار نیستند و از لحاظ بنا بیشتر در مسکن هایی زندگی می کنند که از آجر و چوب، خشت و چوب، خشت و گل ساخته شده است .این افراد تعداد اتاق کمتری در اختیار دارند و در هر اتاق بیش از یک نفر زندگی می کنند. در واقع این خانوارها استقلال کمتری دارند. و اکثراً به صورت اجاره نشینی زندگی می کنند.