پژوهش حاضر به بررسی تأثیر عوامل روانی و فردی آموزگاران بر اثربخشی ارتباطات آنان در مدارس ابتدائی دخترانه ناحیه یک شهر کرمان پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش 1328 نفر از معلمین زن می باشد که با توجه به روش نمونه گیری از جدول مورگان 300 نفر مورد سنجش قرار گرفته اند ، به منظور جمع آوری اطلاعات ، سه پرسشنامه استاندارد ، اثربخشی ارتباطات ، افسردگی و عزت نفس مورد استفاده قرار گرفت . داده های به دست آمده با استفاده از روش های مختلف آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده از پژوهش عبارتند از : اینکه بین عزت نفس و افسردگی با اثربخشی ارتباطات رابطه معناداری وجود دارد ، بین وضعیت تأهل با اثربخشی ارتباطات فقط در زمینه ارتباط با همکاران ارتباط معناداری وجود دارد و بین متغیر میزان تحصیلات با اثربخشی ارتباطات رابطه معناداری وجود ندارد.