تجزیه و تحلیل هنرهای تجسمی در ایران سالها است که در دانشگاهها تدریس می شود با وجود این حداکثر قادر است به نوعی نگاه فرمیک و ساختاری از آثار تجسمی برسد‎‏ یعنی صرفاَ به تجزیه ی آثار بر مبنای اشکال و روابط درونی اجزاء تصویردر خودش یا با کمی اغماض به تحلیلی از روان هنرمند دست یابدکه این دو مورد نیز به طور منسجم بر مبنای رویکردهای خاص فرمالیستی‏ و ساختارگرایانه و روانشناختی صورت نمی پذیرد.لذا این رساله قصد دارد تا با نگاهی از یک افق جدید و از منظر پدیدارشناسی و اصالت وجودی موریس مرلو-پونتی فیلسوف فرانسوی که شاید بتوان گفت دقیقترین تفکر فلسفی را در باب هنرهای تجسمی و به خصوص نقاشی ارائه کرده است روشی منسجمو قابل بسط و قابل آموزش در مورد تجزیه و تحلیل نقاشی در ایران به دست دهد.