بلور تری گلایسین سولفات ((nh2ch2cooh)3.h2so4, tgs) از جمله مواد فروالکتریک است. کاربرد این بلور در آشکارسازهای پیروالکتریک توجه بسیاری از محققان را برای رشد آن به خود جلب کرده است. روش های رشد مختلف و افزودنی های متنوعی، برای بهبود خواص این ماده به کار برده شده است. در این پایان نامه، روش های رشد (به طور مفصل روش رشد sr) و برخی از روش های مشخصه یابی؛ خاصیت فروالکتریسیته و ویژگی های بلور tgs در فصل های ابتدایی شرح داده می شوند. سپس رشد این بلور به صورت خالص و نیز همراه با افزودنی سدیم کلرید (tgs-nacl)، در راستای <001> به روش تک جهتی موسوم به sankaranarayanan-ramasamy (sr) در فصل چهار توضیح داده می شود. بلورهای رشد یافته توسط طیف سنجی uv-vis، پراش اشعه ایکس، طیف ftir، ریزسختی سنجی ویکرز و پرداخت سطح بررسی شدند و نتایج در فصل پنجم ارائه می شود. فصل آخر به جمع بندی و ارائه پیشنهادات برای فعالیت های آتی اختصاص داده می شود.

تعلل ورزی، به تأخیر انداختن کار امروز به فردا گفته می شود و یک پدیده ای شناخته شده در زندگی امروزی است. در طول 40 سال گذشته پژوهش های زیادی برای درک ویژگی ها و طبیعت تعلل ورزی انجام شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تمایز تعلل ورزی در حوزه های مختلف زندگی با تکیه بر صفتی یا حالتی بودن تعلل ورزی می باشد. به این منظور تعداد 300 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه بیرجند (زن: 158، مرد: 142) به روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند و میانگین تعلل ورزی در 6 حوزه زندگی شان (تحصیلی، روال یا کارهای ضروری روزمره، سلامت، اوقات فراغت، خانواده و ارتباطات اجتماعی) مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل عاملی تأییدی (cfa) و اختلاف سطح میانگین ها با استفاده از تحلیل واریانس مکرر و آزمون t دوتایی نشان از حالتی بودن تعلل ورزی دارد. همچنین آزمون t مستقل در مقایسه تعلل ورزی بین دو گروه دختر و پسر به صورت کلی و در هر یک از حوزه های زندگی نشان داد پسران در کل از دختران تعلل ورزترند، در حوزه های تحصیلی و سلامت، خانواده با یکدیگر تفاوت ندارند، در حوزه روال یا کارهای ضروری روزمره و ارتباطات اجتماعی پسران تعلل ورزتر و در حوزه اوقات فراغت دختران تعلل ورزترند. نتایج، پژوهش های بیش تری را در زمینه بررسی تعلل ورزی در حوزه های زندگی تشویق می کند زیرا مداخلات آینده مربوط به تعلل ورزی از آن سود خواهد برد. فرآیند تعلل ورزی یا اهمال کاری بصورت پدیده ای است که خیلی از انسان ها ممکن است تجربه کنند، بنابراین ضروری است که به آن توجه گردد. تعلل ورزی به عنوان عادت رفتاری در نظر گرفته می شود که شیوع فراوانی در جوامع مختلف دارد و روند رو به رشد آن بسیار گسترده است. این عادت، با تأخیر در انجام دادن کار یا مسئولیت توأم است و در نتیجه پیامدهای ناخوشایندی به همراه دارد . در تعریف تعلل ورزی، فراری، جانسون و مک کون (1995) بر این باورند که تعلل ورزی تأخیر هدفمندانه و دائمی در آغاز و تکمیل تکالیف تا حد تجربه احساس ناراحتی است. الیس و ناوس (2002) تعلل ورزی را فقدان خودتنظیمی، تمایل به اجتناب از فعالیت، محول کردن انجام کار به آینده و استفاده از عذرخواهی برای توجیه تأخیر در انجام فعالیت می-دانند. همچنین استیل (2007) تعلل ورزی را بصورت تأخیری ارادی و داوطلبانه در دوره ای از عمل، علیرغم انتظار بدتر شدن آن عمل به علت تأخیر تعریف کرده است. این تعاریف بیان شده، منعکس کننده مفهوم گسترده ای از پژوهش های صورت گرفته بر روی فرایند تعلل ورزی می باشد.