چکیده هدف این پژوهش تعیین میزان اثر بخشی مداخله شناختی رفتاری بر افزایش خودکارآمدی نوجوانان با اختلال نارسایی توجه /بیش فعالی بود. این پژوهش به صورت طرح ab که نیمه آزمایشی است، انجام شد. نمونه آماری شامل 3 نوجوان با اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی بود، که از طریق2 کلینیکی که به صورت تصادفی تک مرحله ای انتخاب شده بودند به واسطه روانپزشک کلینیک در اختیار پژوهشگر قرار گرفتند. پژوهشگر برای اطمینان بیشتر از پرسشنامه اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی استفاده نمود.خط پایه براساس تکمیل پرسشنامه خودکارآمدی (gse) توسط هر نوجوان در 5 روز انجام شد و پژوهشگر مداخله شناختی رفتاری را طی 6جلسه60 دقیقه ای در منزل هر نوجوان اجرا نمود. در پایان هر جلسه ارزیابی به واسطه پرسشنامه خودکارآمدی(gse ) انجام شد.تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش به صورت نمایش و تفسیر داده ها صورت گرفت که تحلیل روند ومیانگین داده های آزمودنی ها ، تفاوت قابل ملا حظه ای را بین مراحل a وbنشان داد و فرضیه تحقیق مبنی بر تاثیر مداخله شناختی رفتاری بر خودکارآمدی نوجوانان با اختلال نارسایی توجه بیش فعالی تایید شد و می توان گفت که مداخله شناختی رفتاری بر افزایش خودکارآمدی نوجوانان با اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی موثر است.