چکیده ابرهای مولکولی لایه ای و رشته ای را که در تعادل هیدروستاتیکی هستند در نظر گرفته و تغییرات چگالی آن ها را با معادله حالت همدما، لگاتروپ و پلی تروپ تعیین کردیم. با بکارگیری اختلال در این ابرها، شرایط لازم برای ناپایداری تعادل آن ها را مورد مطالعه قرار داده و تأثیر معادله حالت های فوق را بر این ناپایداری گرانشی مورد مطالعه قرار دادیم. در حالت لایه ای، نتیجه گرفتیم که هر چه از مرکز هسته دورتر می شویم، چگالی کمتر خواهد شد یعنی با افزایش شعاع نسبت عکس دارد. در حالت رشته ای شیب تغییرات چگالی نسبت به حالت لایه ای کمتر می باشد. نتایج نشان می دهند که در حالت های لایه ای و رشته ای با افزایش طول موج، ناپایداری گرانشی بیشتر می گردد و در یک طول موج بحرانی، ناپایداری به بیشترین مقدار خود می رسد. البته، در حالت لگاتروپ، نسبت به حالت همدما، در طول موج های بلندتر، اندازه ناپایداری بیشتر بوده و در طول موج های کوتاه برعکس می باشد. همچنین مشاهده می شود. که در حالت پلی تروپ، چه در ابرلایه ای و چه در ابر رشته ای، برای نواحی داخلی ابر ناپایداری گرانشی بیشتر بوده و برای نواحی بیرونی ابرناپایداری کمتر است. واژه های کلیدی: ابرهای مولکولی- شکل گیری ستارگان- ناپایداری گرانشی- تلاطم- معادله حالت