پژوهش حاضر به منظور بررسی تغذیه فسفر بیش از مقدار توصیه شده در دوره ی آغازین و تاثیر آن بر میزان نیاز فسفر جوجه های گوشتی در مراحل بعدی رشد و همچنین بررسی تاثیر آنزیم فیتاز در جیره های با فسفر پایین بر صفات عملکردی جوجه های گوشتی انجام گرفت. در این آزمایش تعداد 468 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 بصورت فاکتوریل 6×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار (13 جوجه در هر تکرار) مورد استفاده قرار گرفتند. تیمارها شامل دو سطح فسفر قابل دسترس جیره آغازین (45/0 و 6/0 درصد) و چهار سطح فسفر قابل دسترس در دوره ی رشد (4/0، 31/0، 23/0 و 15/0 درصد) بودند، که به دوسطح (23/0 و 15/0) از آن ها، 1000 واحد آنزیم فیتاز در هر کیلوگرم جیره افزوده شد. نتایج نشان داد که افزایش سطح فسفر جیره ی آغازین، تاثیر قابل توجهی بر افزایش وزن، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل غذایی نداشت، ولی سبب افزایش غلظت فسفر (05/0p?) و کاهش فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز سرم (01/0p?)، افزایش درصد خاکستر و فسفر درشت نی و افزایش فسفر دفعی گردید (05/0p?). در دوره ی رشد، تفاوت ضریب تبدیل غذایی بین سطوح 4/0، 23/0 و 15/0 معنی دار بود ولی دو سطح حاوی آنزیم فیتاز تفاوت معنی داری را با تیمار شاهد (4/0) نداشتند. در 42 روزگی، غلظت کلسیم پلاسما و فعالیت آلکالین فسفاتاز با کاهش سطح فسفر جیره افزایش و با افزودن فیتاز به جیره کاهش یافت و این روند در مورد فسفر سرم برعکس (01/0p?) است. بطورکلی نتایج نشان می دهد که افزایش سطح فسفر جیره ی آغازین سبب افزایش نیاز فسفر دوره ی رشد گردید و افزودن فیتاز سبب بهبود صفات عملکردی شد.