در این تحقیق نشان داده شده است که در اثر متصل کردن نانولولهها به همدیگر توسط اتصال پپتیدی، طول پیوند پپتیدی افزایش پیدا میکند، که نشان میدهد دانسیتهی الکترونی بر روی پیوند پپتیدی نیز تایید شده است. همچنین بعد از اتصال، nqr و nmr کاهش پیدا میکند. این نتایج توسط دادههای سیستم کاهش پیدا میکند، که با توجه به برهمکنشهای متفاوت پیوند پپتیدی با band gap نانولولههای مجاور قابل توجیه است. به منظور بررسی اثر اتصال نانولولههای مختلف به همدیگر بر روی خواص هندسی و الکترونی نانولولهها، دو نوع سیستم انتخاب کردهایم. 1. نانولولههای متصل شده به هم از نظر کایرالیته یکسان هستند (نانولولههای متصل شده هر دو زیگزاگ ( 0و 6) هستند) 2. نانولولههای متصل ( شده به هم از نظر کایرالیته متفاوت هستند ( که در اینجا نانولولههای زیگزاگ ( 0و 10 ) و آرمچر ( 5و 5 بهینه b3lyp/6-31g* انتخاب شدهاند). ساختارهای سیستم های نانولولهی دوتایی ذکر شده در سطح شدند و مشاهده شد که پیوندهای پپتیدی جهتگیریهای متفاوتی به خود میگیرند که بستگی به نوع نانولولهای دارد که از آن تشکیل شدهاند. در سیستمهای نانولولهی دوتایی متقارن مشاهده میشود که پیوند پپتیدی به خاطر حالت تقعرش اندکی بلندتر از طول پیوند پپتیدی تجربی است. در مورد سیستم نانولولهی دوتایی نامتقارن پیوند پپتیدی مسطح است اما به دلیل حضور الکترونهای پیوند پای پپتید بر روی نانولولههای مجاور اندکی بلندتر از طول پیوند پپتیدی تجربی میشود. . همچنین نتایج نشان میدهد وابسته به نوع نانولوله و قطر آنهاست. lumo و homo که نحوهی استقرار اوربیتالهای