چکیده: امروزه یکی از دغدغه های اصلی در مطالعات زبان شناسی بررسی علمی لهجه ها و گویش های مناطق مختلف است. اهداف این مطالعات به روشی تنظیم شده است که در وهله ی نخست این گنجینه های گران سنگ زبانی و فرهنگی از خطر نابودی و فراموشی حفظ شود و در مراحل بعد کوشش هایی در جهت جایگزینی واژگان آن ها به جای واژگان بیگانه و ترویج این لهجه ها و گویش ها در تمامی سطوح زبانی و فرهنگی صورت گیرد. در همین راستا این پژوهش بر آن شده است تا به بررسی علمی و توصیف دستوری لهجه ی روستای زنده جان که از توابع شهرستان کاشمر در استان خراسان رضوی می باشد بپردازد. این پژوهش دارای شش فصل است. فصل اول کلیات پژوهش است که در آن به اهمیت و اهداف پژوهش، پیشینه ی پژوهش، وجه تسمیه و موقعیت روستا اشاره شده است. فصل دوم به چند بخش مقایسه ی زوج های کمینه، توصیف دگرگونی های آوایی، فرآیند های واجی، و بررسی واحد های زبرزنجیری تقسیم شده است.. فصل سوم به مبحث صرف، اختصاص یافته است. در فصل چهارم به مطالعه و بررسی دستگاه فعل در لهجه ی زنده-جانی پرداخته شده و فصل پنجم به نحو اختصاص یافته که شامل قوانین پیوند کلمات در داخل ترکیب ها و جملات است.در فصل ششم چگونگی واژه سازی دراین لهجه توصیف می گردد .فصل هفتم آخرین فصل این پژوهش می باشد که به دو بخش واژگان و ضرب المثل های زنده جانی تقسیم شده است.