مسأله حداقل سازی دامنه عملیات روی ماشین های موازی یکسان، جزء مسایل کلاسیک حوزه مسایل زمانبندی است. این مسأله از نظر پیچیدگی، در دسته مسایل شدیداً پیچیده طبقه بندی می شود. بنابراین روش های دقیق نمی توانند جواب های بهینه مسأله را در زمان چندجمله ای محاسبه کنند و تنها برای مسائل کوچک کارایی دارند. بنابراین با توجه به کاربرد های عملی فراوان این مسأله، الگوریتم های ابتکاری فراوانی برای این مسأله ارایه شده است که جواب های نزدیک به بهینه را در زمان منطقی ارائه می کنند. در این پژوهش، سه الگوریتم ابتکاری با نام های «sfz»، «الگوریتم تبادل جفتی اصلاح شده» و «الگوریتم تبادل چندتایی» با ویژگی های متفاوت برای حل مسئله حداقل سازی دامنه عملیات روی ماشین های موازی ارائه شد که الگوریتم sfz از نوع سازنده و دو تای دیگر از نوع بهبود دهنده هستند. به منظور ارزیابی عملکرد الگوریتم های ارائه شده و مقایسه آن ها با بهترین الگوریتم های موجود در این زمینه، تحقیقات گسترده ای بر روی الگوریتم های موجود انجام شد. در گام بعد، تعدادی از بهترین الگوریتم های موجود برای مقایسات نهایی انتخاب خواهد شد و در نهایت عملکرد الگوریتم های ارائه شده با عملکرد الگوریتم های منتخب بر روی طیف وسیعی از مسایل زمان بندی تصادفی با ابعاد متفاوت، مقایسه شد و میزان معنی دار بودن یا معنی دار نبودن این تفاوت ها به وسیله روش های آماری مورد آزمون قرار گرفت. نتایج محاسباتی بیانگر عملکرد بهتر الگوریتم های پیشنهادی )از نظر سرعت و دقت( در مقایسه با الگوریتم های مشابه است.