در مرحله نخست تحقیق حاضر، مکالمات بخش شنیداری 5 نمونه تافل و 6 نمونه آیلتس از لحاظ کارکردهای زبانی به کار رفته بر اساس طبقه بندی ارائه شده توسط فیناکیارو و برومفیت (1983) مورد تحلیل قرار گرفتند. سپس برای پاسخ به سوال دوم با توجه به ماهیت بسامدی داده ها، مقایسه بین دو آزمون در مقیاس کل و چهار مولفه اصلی کارکردهای زبانی با استفاده از chi-square انجام گرفت. در مرحله بعد، راهبردهای منظورشناختی بکار رفته در مورد کارکرد زبانی "سوال کردن" به عنوان پربسامدترین کارکرد هر دو آزمون مورد بررسی قرار گرفتند که در این مرحله به علت عدم وجود یک چهارچوب مخصوص برای این کارکرد، چهارچوب جدیدی بر اساس چهارچوب های ارائه شده برای کارکرد زبانی "درخواست کردن" توسط بلوم کولکا، هاوس، و کسپر (1989) و تراسبرگ (1995)، پیشنهاد شد. جهت پاسخ به سوال چهارم تحقیق مبنی بر وجود تفاوت معنادار بین دو آزمون در استفاده از راهبردهای منظورشناختی ازchi-square استفاده شد. در مرحله بعد به منظور پاسخ به دو سوال دیگر تحقیق طی یک بررسی 300 شرکت کننده متشکل از 50 گویشور بومی انگلیسی زبان و 250 مدرس ایرانی زبان انگلیسی، 36 کارکرد زبانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج 5 آزمونt-test در مقیاس کل و چهار مولفه اصلی کارکردهای زبانی نشان داد که تفاوت معناداری میان ارزیابی گویشوران بومی و معلمان ایرانی وجود دارد. در نهایت پاسخ به این سوال که کارکردهای زبانی بکار رفته در دو آزمون تا چه میزان نمایانگر کارکردهای زبانی با ارزش ارتباطی بالا در ارتباطات روزمره هستند بطور کیفی صورت گرفت. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که تفاوت معناداری بین تافل و آیلتس از لحاظ کارکردهای زبانی بخش شنیداری وجود دارد. در واقع، گرچه آیلتس دربردارنده تعداد بیشتری کارکرد زبانی است اما تنوع کارکردهای به کار رفته در تافل بیشتر است. با این حال تفاوت معناداری در سطح راهبردهای منظورشناختی بین دو آزمون مشاهده نشد. بعلاوه، کارکردهای زبانی به کار رفته در تافل و آیلتس آن گونه که انتظار می رفت نمایانگر کارکردهای زبانی مهم در مکالمات روزانه نیستند. همچنین، در این پژوهش مشخص شد که مدرسان ایرانی زبان انگلیسی به اندازه گویشوران بومی ارزش ارتباطی زیادی برای کارکردهای زبانی قائل نیستند. به عبارت دیگر، نتایج این بررسی نشان داد که کارکردهای زبانی مهم برای برقراری یک ارتباط موفق آنگونه که باید در بخش شنیداری دو آزمون تافل و آیلتس تحقق پیدا نکرده است که این به نوبه خود می تواند شاهدی بر عدم توجه کافی به توانش منظورشناختی از بعد درک کارکردهای زبانی در این دو آزمون بین المللی باشد.