چکیده جنگ دوم خلیج فارس را می توان به عنوان نقطه عطفی در روابط سیاسی آمریکا و اروپا به حساب آورد.در این میان تاثیر این جنگ و نوع برخورد دولتهای کشورهای اروپایی با آن نه تنها بر روابط سیاسی این کشورها با ایالات متحده و در واقع روابط دو سوی آتلانتیک تاثیر گذار بود بلکه صحنه سیاستهای داخلی این کشورها را نیز دستخوش تغییرات شگرفی نمود.در این بین 3 کشور عمده اروپایی شامل فرانسه آلمان و انگلستان دستخوش بیشترین تغیرات داخلی پس از آغاز جنگ گردیدند و این تحولات بصورت مستقیم از مواضع آنان در مقابل آمریکا و حمایت یا عدم حمایت آنان از جنگ خلیج فارس نشات می گرفت بطوریکه در کشور انگلستان که دولت آن موافق جنگ بود و تونی بلر ثابت قدم ترین همراه دولت بوش بر اثر فشار افکار عمومی در مخالفت با جنگ عراق مجبور به استعفا گردید و در مقابل 2 کشور آلمان و فرانسه که دول آنان مواضعی شدیدا ضد جنگ و ناهمسو با منافع ایالات متحده اتخاذ کرده اند 2 دولت راستگرا همسو با ایالات متحده بخصوص در فرانسه بر سر کار آمدند. اهداف این پایان نامه که روش تحقیق آن توصیفی – تحلیلی است بررسی مواضع دول وقت 3 کشور عمده اروپایی در قبال جنگ عراق در سال 2003 بررسی جهت گیری افکار عمومی در 3 کشور عمده اروپایی در مورد جنگ عراق با تکیه بر موضع دولتهای متبوع خود و بررسی تاثیر تغییر دولتها در 3کشور عمده اروپایی بر روابط سیاسی با آمریکا بوده ودر ادامه پایان نامه با بررسی مواضع 3 کشور عمده اروپایی (پس از تغییر دولتهایشان پس از جنگ عراق ) نسبت به شاخص های کلی سیاست خارجی ایالات متحده از جمله جنگ عراق پرونده هسته ای ایران افغانستان تروریسم بین الملل و...ودر قالب نظریات همگرایی و نو محافظه کاری این چنین استنتاج میگردد که جابجایی قدرت در کشورهای المان و فرانسه پس از جنگ عراق در سال 2003 در جهت همگرایی سیاسی با ایالات متحده ودر کشور انگلستان عمدتا بر مبنا ارجحیت و ملاحظه منافع ملی انگلستان پیش رفته است.