جرم ،پدیده ای مخل نظم اجتماعی محسوب می شود.بر همین اساس و به منظور کیفر مجرم قواعدی شکلی وماهوی در حقوق کیفری شکل گرفته اند.رسالت قواعد ماهوی بیان حدود مداخله ی دولت در رفتار های افراد است که به عنوان پدیده ی جرم شناخته شده است.قواعد ماهوی برای اثبات خود محتاج قواعد شکلی هستند.یکی از مهمترین ودر عین حال بحث برانگیزترین مباحث حقوق کیفری شکلی ،بحث ادله ی اثبات است.ادله وسایلی برای اثبات حقیقت هستند.ادله در حقوق کیفری از حیث بار اثبات وتعداد متفاوت از ادله ی مدنی هستند.به لحاظ ابهام در چیستی قواعد ادله ومقررات حاکم بر آنها ،ضروری است که به مطالعه ی نظام ادله در حقوق کیفری سایر کشورها پرداخت .در جهت پاسخگویی به سوالات پیرامون شباهتها وتفاوتهای ادله ی اثبات کیفری در حقوق ایران ومصر همراه با این فرضیه که میان تمام جهات ادله اثبات کیفری در حقوق ایران ومصر شباهت وجود دارد این تحقیق با استفاده از روش تطبیقی واستفاده از منابع کتابخانه ای به نگارش در آمده است ومطالب خود را در قالب دو بخش ارایه می کند وبخش اول را به تطبیق ادله ی قانونی درحقوق ایران ومصر اختصاص داده وبخش دوم را به تطبیق ادله ی معنوی در حقوق ایران ومصر اختصاص می دهد.حاصل این تحقیق این است که دلایل قانونی شامل اقرار ،شهادت وسوگند در حقوق ایران ومصر به لحاظ استفاده ی هر دو سیستم از منابع فقهی در کلیات شباهتهای بسیاری با هم دارند وعمده ی تفاوتهای بین این دو سیستم در جزییات مشاهده میشود .در ادله ی معنوی شامل علم قاضی وادله ی جدید از جمله دلایل الکترونیکی وکارشناسی میان دو سیستم تفاوتهای اساسی مشاهده گردید بطوریکه میتوان این دو سیستم را کاملا مجزا ومتفاوت از هم در نظر گرفت.مبنای این امر در حقوق مصر تبعیت سیستم دلایل معنوی این کشور از اندیشه ی فعال گرایی در دهه های اخیر مقتبس از حقوق فرانسه بوده است.در حالیکه سیستم دلایل معنوی در حقوق کیفری ایران از اندیشه ای مابین فعال گرایی وانفعال گرایی تبعیت کرده ودر جای جای ادله ی معنوی این امر به وضوح پیداست