صنعت هسته ای در قبال تولید انبوه انرژی، مقداری پسمان نیز تولید می کند که بخش عمده این پسمان ها ناشی از عملکرد راکتورها و کاربردهای نظامی انرژی هسته ای می باشد. این پسمان های پرتوزا که هرساله در حدود 10000 تن به حجم آن ها افزوده می شود باید با روش های صحیح تحت مدیریت پسمانداری قرار گیرند، به نحوی که جداسازی آن ها از محیط زیست تضمین گردد. یکی از روش هایی که اخیراً توسط دانشمندان هسته ای مورد بحث قرار گرفته است، تبدیل پسمان های هسته ای خطرناک با استفاده از راکتورهای نسل جدید ads می باشد. این راکتورها به عنوان یک سیستم زیربحرانی، این قابلیت را دارند که علاوه بر تولید انرژی، پسمان های حاصل از دیگر راکتورها را از بین ببرند.