کتاب بیان الواقع متنی است فلسفی-عرفانی از متون حروفیه، به نثری آمیخته به نظم، درباره مبدأ و معاد و نفس انسانی که توسط عالمی از فرقه حروفیه، به نام میر شریف شیرازی که در سده نهم ه.ق برای شخصی به نام وزیر زین الدین شیخ علی، نوشته شده است. از جزئیات زندگی مولف اطلاع چندانی در دست نیست. میر شریف پس از مقدمه کتاب، بحث راجع به خلقت انسان و مبدأ و مقصد او را شروع می کند در این بخش بعد از بیان نظر گروه ها و فرقه های مختلف به نتیجه گیری کلی و ارائه ی نظر خود، با عنوان خلاصه المقاله می پردازد. علاوه بر موارد مذکور مولف در این کتاب به بیان مسائلی مربوط به برتری پیامبران بر سایر انسان ها ودر نهایت برتری پیامبر خاتم بر همه انبیا و هم چنین تشریح مسأله خواب و وجود جهان بعد از مرگ همراه با جسم و جان پرداخته است. در تحقیق حاضر کتاب بیان الواقع را با استفاده از سه دست نویس تصحیح کرده ایم: الف) نسخه متعلّق به کتابخانه مسجد اعظم قم به شماره 2985 که به دلیل صحیح تر و کامل تر بودن به عنوان نسخه اساس قرار داده شد. ب) دو نسخه دیگر به شماره های 7553 و 11096، متعلّق به کتابخانه ی آیت الله مرعشی قم می باشند.