چکیده: به منظور برآورد تبخیر- تعرق چمن لولیم پرن (lolium perenne)، آزمایشی در سال 1389 در ایستگاه هواشناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. در این آزمایش، تبخیر- تعرق چمن در سطوح مختلف آبیاری(100% ،81% ، 63% ، 57% ، 44%) با سیستم آبیاری بارانی تک شاخه ای، هر دو روز یکبار به روش بیلان آبی اندازه گیری گردید. همچنین تبخیر – تعرق گیاه مرجع به روش های پنمن – مونتیث فائو، هارگریوز سامانی و تشت تبخیر نیز برآورد گردید. با محاسبه ضرایب گیاهی در هر سطح آبیاری و بررسی مدل های مختلف فازی و ترکیب های مختلف داده های روزانه هواشناسی، 5 مدل فازی برای برآورد تبخیر و تعرق واقعی روزانه به دست آمد. در این مدلها تبخیر- تعرق محاسبه شده از معادله پنمن – مونتیث فائو به عنوان خروجی مدل در نظر گرفته شده و کارآیی مدلهای مورد مقایسه با استفاده از آماره های ریشه میانگین مربع خطا، خطای انحراف میانگین، ضریب تعیین و معیار جاکوویدز (t) و معیار صباغ و همکاران (r2 /t) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقادیر تبخیر – تعرق محاسبه شده در شرایط استاندارد با روش های پنمن-مونتیث فائو و هارگریوز- سامانی، در مقایسه با روش بیلان آبی به ترتیب، 17 و14درصد بیش برآورد داشته اند. با آنالیز مقادیر تبخیر – تعرق در شرایط غیر استاندارد مشخص شد که کم آبیاری چمن موجب کاهش تبخیر – تعرق واقعی آن می شود، در صورتی که اختلاف مقادیر تبخیر – تعرق در شرایط اعمال 20 درصد کم آبیاری تاثیر معنی داری برمیزان تبخیر – تعرق نداشت. نتایج خروجی مدلهای فازی هم نشان دادند که مدل های فازی توسعه یافته با روش مدل ترکیبی ( pmf56) تطابق نسبتا بالایی داشته و بنابراین توانایی لازم برای برآورد تبخیر- تعرق واقعی در مقیاس روزانه را دارا می باشند.