چکیده پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روش تدریس همیاری با روش تدریس متداول بر پیشرفت تحصیلی در درس علوم دختران دبستانی انجام شد.جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر کلاس چهارم ابتدایی که در سال تحصیلی 91 – 90 در مدارس ابتدایی مشغول به تحصیل بودند، می باشد. به منظور تعیین اعضای نمونه از روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد به طوریکه ابتدا از میان مدارس ابتدایی یک مدرسه در شهرستان شهربابک به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب کردیم سپس از میان 3 کلاس چهارم آن مدرسه به طور تصادفی 2 کلاس را انتخاب و یک کلاس را به طور تصادفی گروه گواه و کلاس دیگر را گروه آزمایشی قرار دادیم.به منظور سنجش پیشرفت تحصیلی اعضای نمونه، از آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی درس علوم استفاده شد. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل داده های آماری از آزمون t مستقل ،تحلیل واریانس دو طرفه و آزمون تعقیبی شفه استفاده گردید. نتایج آزمون tمستقل نشان داد که چون مقدار t محاسبه شده(15./2-) کوچکتراز t جدول(2./2) می باشد فرضیه صفر رد می شود و فرضیه پژوهش تایید می شود و با اطمینان 95% نتیجه می گیریم بین میانگین نمره پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دو گروه روش تدریس همیاری و متداول تفاوت معنادار وجود دارد . یعنی که گروه روش تدریس همیاری نسبت به گروه روش تدریس متداول پیشرفت تحصیلی بیشتری در درس علوم داشتند.همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس دوطرفه نشان داد چون میزان احتمال f در سطر اثر متقابل از 05/0 بزرگتر است با اطمینان 95/0 نتیجه می گیریم که تفاوت نمره پیشرفت تحصیلی در سطوح شناختی سه گانه در بین دو گروه همیاری ومتداول برابر است. یعنی اینکه بین سطوح شناختی در دو روش تفاوتی وجود ندارد. نتایج آزمون تعقیبی شفه نیز نشان داد تمام سطوح سه گانه دانش،درک و تجزیه و تحلیل در بین دو گروه همیاری و متداول دارای تفاوت معناداری می باشند. یعنی تفاوت معنادار نمره پیشرفت تحصیلی مربوط به هر سه سطح دانش، درک و تجزیه و تحلیل می باشد. کلید واژه: روش تدریس،روش تدریس همیاری، روش تدریس متداول، پیشرفت تحصیلی