جهت بهینه سازی و کنترل دز بیماران در تصویربرداری های تشخیصی، از سوی کمیسیون های مختلف صاحب نظر در حفاظت در برابر اشعه، سطوح دز راهنمای تشخیصی معرفی گردیده است. این سطوح از اندازه گیری دز بیماران با یک سایز استاندارد در یک منطقه و سیستمهای تصویربرداری مورد استفاده در آنجا، و تعیین سطح سه چهارم دز جمعیت مورد اندازه گیری بدست می آید. با اندازه گیری این سطوح و برآورد دز یک منطقه اولاً مقادیر بالا (یا پایین غیر معمول) بدست می آید. ثانیاً این مقادیر با مقادیر حاصل از سایر کشورها و کمیسیون ها مقایسه می گردد و وضعیت پرتوگیری بیماران منطقه کنترل می گردد. ثالثاً با اندازه گیری های دوره ای این مقادیر به تدریج دامنه بزرگی که از دز یک بیمار به بیمار دیگر در بخش های مختلف و یا حتی در یک بخش دیده می شود، به تدریج کم شده و مقادیر دز کاهش می باید. این موضوع در بازبینی پروتوکل های تصویربرداری متخصصین یک منطقه در جهت رسیدن به دزهای پایین تر منطقی (بدون از دست رفتن کیفیت تصویر) بسیار موثر است. طرح حاضر جهت اندازه گیری و تعیین سطوح دز مرجع تشخیصی استان فارس به اجرا گذاشته شده است. جهت این تحقیق دز فرودی در سطح پوست بیمار (esd ) بوسیله tld و حاصلضرب دز جذبی در هوا (در این انرژی برابر با کرما) در سطح (dap) بوسیله یک dapmeter برای هر سیستم، برای 10 بیمار سایز استاندارد kg(10±70)، اندازه گیری گردید. در مقادیر drl بدست آمده برای دز سطح پوست، به جز مقادیر تصویربرداری قفسه سینه که حدود 10% بالاتر از مقادیر کمیسیون اروپا و 65% تا 136% بالاتر از نتایج تحقیقات استرالیا (2009) و انگلیس (2005) و می باشد، بقیه تصویربرداری ها قابل مقایسه با مقادیر سایر تحقیقات می باشد. در مقادیر drl بدست آمده dap نیز به جز مقادیر مربوط به قفسه سینه که بسیار بالاتر از مقادیر تحقیقات دیگر (دو و نیم برابر) می باشد و این به علت عدم کولیماسیون صحیح می باشد، نتایج سایر تصویربرداری ها قابل مقایسه با سایر تحقیقات می باشد.