هدف این پژوهش،بررسی اثر بخشی رویکرد ارتباطی ستیربر تعارضات زناشوییوانطباق پذیری -همبستگی خانواده در زوجین ارجاعی به شعب شوراهای حل اختلاف شهر اهواز بود. این پژوهش تجربی ازنوع پیش آزمون-پس آزمون باگروه کنترل است. جامعه آماری،کلیه زوجین مراجعه کننده به شعب شوراهای حل اختلاف شهر اهواز بود که از این جامعه 24زوج(12زوج در گروه آزمایش و12 زوج درگروه کنترل) به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.زوجین گروه آزمایش به مدت 8 جلسه تحت آموزش رویکرد ارتباطی ستیر قرار گرفتند و برای گروه کنترل هیچ برنامه ای اجرا نشد. در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد.ابزار این پژوهش شامل تعارضات زناشویی وانطباق پذیری- همبستگی خانواده است وهر دو از روایی وپایایی خوبی برخوردارند. از آزمون آماری تجزیه وتحلیل کواریانس چند متغیری استفاده شد و نشان داد که رویکرد ارتباطی ستیر موجب کاهش تعارضات زناشویی وافزایش انطباق پذیری -همبستگی خانواده می شود واین اثر در مرحله پیگیری ادامه داشته است.